Huruma katika Sira ya Kielimu ya Nabii Nuh
Fadhili na upendo ni miongoni mwa hisia za kwanza ambazo mtu hupokea na kuelewa akiwa mtoto mchanga na kukua nazo.
Kuna aina mbili za wema:
- Upole wenye hekima, ambao ndani yake kuna hekima pamoja na hisia. Katika wema huu, mwenye elimu huzingatia maslahi ya anayepata elimu, atake asipende. Kwa mfano mfikirie mama ambaye mtoto wake amejeruhiwa katika ajali na anahitaji upasuaji. Kwa kawaida, mama hawezi kuvumilia kuona mwiba kwenye mguu wa mtoto wake, lakini sasa anawaruhusu madaktari kuurarua mwili wake ili kumponya.
- Upole usio na hekima ambazo ndani yake hamna akili, mantiki na hekima kwani umebadilishwa na matamanio ya mwanadamu. Upole hauwezi kusababisha matokeo mazuri na unaweza hata kusababisha uharibifu usioweza kurekebishwa. Kwa mfano, chukua mwanariadha ambaye mwili wake hauko tayari kushiriki katika tukio kubwa la michezo lakini mkufunzi wake anamruhusu kuhudhuria tukio hilo kwa sababu anampenda sana. Ni wazi kwamba mwanariadha huyo atajeruhiwa na mustakabali wake katika mchezo huo utakuwa mashakani.
Nabii Nuh au Nuhu (AS), ambaye alikuwa miongoni mwa mitume wakubwa wa Mwenyezi Mungu, alitumia njia ya wema na hurumakuwavutia watu kwenye dini ya Mwenyezi Mungu. Kwa kawaida, mtu hawezi kukaa mtulivu wakati anakabiliwa na hasira ya wengine na hasira mbaya. Hata hivyo, Nabii Nuh (AS) alikuwa na mtazamo wa kibaba kwa watu wake ambao walimdhihaki na kumsumbua.
Kwa mujibu wa riwaya, Nabii Nuh (AS) aliishi miaka 950. Kwa hiyo watu wake walimdhihaki na kumsumbua kwa karne tisa. Katika kujibu tabia hizo, alisema: “Akasema: Enyi watu wangu! Mimi simo katika upotofu, lakini mimi ni Mtume nitokaye kwa Mola Mlezi wa viumbe vyote. Nakufikishieni Ujumbe wa Mola Mlezi wangu, na ninakunasihini; na ninayajua kwa Mwenyezi Mungu msiyo yajua nyinyi.” (Aya ya 61-62 ya Surah Al-A’raf)
Licha ya matusi na manyanyaso aliyokumbana nayo, Nabii Nuh (AS) alizungumza na watu kwa wema na kuwaonea huruma, akitaka kulinda maslahi ya watu si yake.
