Thamani na Nafasi ya Mwanadamu katika Uumbaji
Mwanadamu amesifiwa kuwa ni mwenye uumbaji bora zaidi kama vile Qur’ani Tukufu inavyosema, " Bila ya shaka tumemuumba mtu kwa umbo lilio bora kabisa." (Surah At-Tin, aya ya 4)
Qur’ani Tukufu inasema mwanadamu ni kiumbe ambaye Mwenyezi Mungu amempulizia roho yake na kwamba Mungu amemuumbia viumbe vingine ili aweze kunufaika navyo kwa ajili ya ukuaji na maendeleo yake.
Haya yote yanaashiria ukweli kwamba mwanadamu ana hadhi na fadhila ya asili katika uumbaji ambayo iko katika nafasi yake tukufu ya ubinadamu. Uwezo upo kwa wanadamu wote kufikia nafasi hii. Kinachohitajika ni mwanadamu kutambua uwezo huu na kufanya juhudi kuusaidia kustawi.
Kwa mujibu wa Qur’ani Tukufu, moja ya nukta inavyomsaidia mwanadamu kupata furaha ni kukuza akili na hekima na kuzitumia sambamba na malengo ya uumbaji. Wanadamu ndani yao wenyewe wana matamanio na matamanio yote ambayo yanaweza kuchukua nafasi katika ukuaji wao na wokovu.
Tofauti na wanyama wanaotembea kwenye njia ya ukamilifu wao kupitia mwongozo wa asili na wa silika, ubinadamu hauwezi kujua njia ya wokovu kupitia mwongozo wa asili. Silika haiwezi kumpeleka mwanadamu kwenye njia iliyo sawa na kumzuia asipotee. Kwa wokovu wake, mwanadamu anatumia akili na hekima kama mwongozo wa kwanza na ndiyo inayomtofautisha na wanyama. Katika Qur’ani Tukufu, kutumia akili na hekima pia kumetajwa kuwa ni tofauti kati ya waumini na makafiri kwa sababu makafiri wanashindwa kuziona dalili za haki au hata wakiziona wanashindwa kuzitafakari. Ndiyo maana wanashindwa kupata njia sahihi na njia ya wokovu.
Hivi ndivyo Qur’ani Tukufu inavyowaelezea wanadamu ambao wameipa kisogo haki: “Na mfano wa walio kufuru ni kama mfano wa anaye mpigia kelele asiye sikia ila wito na sauti tu ni viziwi, mabubu, vipofu, kwa hivyo hawaelewi.” (Surah Al-Baqarah, aya ya 171)
