کتاب «قدس قبل از اسلام»؛ ردی بر افسانه‌سرایی‌های صهیونیسم
کتاب «قدس قبل از اسلام» که در اردن منتشر شده است، به بررسی تاریخ شهر بیت‌المقدس از ماقبل اسلام تا کنون پرداخته و افسانه‌سرایی‌های صهیونیست‌ها درباره این شهر را رد می‌کند.
به گزارش ایکنا به نقل از الرأی، انتشارات دارالشروق امّان، پایتخت اردن، کتابی با عنوان «قدس قبل از اسلام؛ از متون توراتی تا منابع و آثار تاریخی» نوشته زیدان کفافی را منتشر کرده است که ردی بر افسانه‌سرایی‌های رژیم صهیونیستی به حساب می‌آید.
فصل اول این کتاب درباره موقعیت جغرافیایی قدس سخن می‌گوید. فصل دوم نیز به تحقیقات میدانی در قدس از ابتدای نیمه دوم قرن 19 میلادی تا عصر حاضر پرداخته است.
در فصل سوم کتاب، قدم نهادن انسان‌های اولیه بر خاک قدس مورد بررسی قرار گرفته است که به حدود 250 هزار سال پیش باز می‌گردد یعنی زمانی که ابزارهای اولیه در منطقه شیخ جراح قدس یافت شده و انسان‌های اولیه با آن ابزارها در پی بدست آوردن غذا بوده‌اند.
بقایای آثار باستانی نشان می‌دهد که آغاز استقرار انسان‌ها در این منطقه در نزدیکی عین سلوان/ ستنا مریم بوده و تاریخ آن به هزاره چهارم قبل از میلاد باز می‌گردد. نتایج حفاری‌های باستان‌شناسی در قدس نشان می‌دهد که مردم از دوران ما قبل تاریخ تا کنون از سکونت در قدس و مناطق اطراف آن دست نکشیده‌اند.
فصل چهارم این کتاب درباره وجود قدس در منابع تاریخی مکتوب که در مصر و بین‌النهرین یافت شده است، بحث می‌کند.
فصل پنجم این کتاب نیز به نصوص توراتی پرداخته از جمله سفر تکوین که درباره مهاجرت «ابرام» از جنوب عراق و مستقر شدن در سرزمین کنعان سخن گفته است. سپس نویسنده کتاب نظریات شماری از دانشمندان را درباره این روایت تورات بررسی کرده است.
دو فصل ششم و هفتم کتاب به مقوله صهیونیسم و شمار آنها در این سرزمین مقدس بر اساس آنچه در تورات آمده، پرداخته است.
نویسنده در فصل هشتم کتاب تأکید می‌کند که تاریخ فلسطین جزئی جداناشدنی از تاریخ منطقه شام محسوب می‌شود و مردم از زمان ماقبل تاریخ تا عصر حاضر، بدون وقفه در این منطقه سکونت داشته‌اند.
فصل نهم کتاب درباره رخدادهای شهر اورشلیم در سال‌های 1200 تا 923 قبل از میلاد مسیح سخن گفته و متون عهد قدیم (تورات) به ویژه دو سفر تکوین و خروج را مورد بررسی قرار داده است.
در این فصل همچنین چگونگی تصرف اورشلیم توسط حضرت داوود از چنگال یبوسیان (تیره‌ای از کنعانیان) بیان شده است. این فصل شامل پژوهش و بررسی منابعی است که اسرائیلی‌ها درباره نسبت دادن خود به خاندان حضرت داوود به آنها استناد می‌کنند و می‌پندارند که اورشلیم همان شهر پادشاهی سلیمان است که بعداً پایتخت دولت یهودا شده و در سال 586 قبل از میلاد به دست پادشاه کلدانی «نبوکد نصر» تصرف شده است.
فصل دهم این کتاب به بحث و بررسی درباره اورشلیم پس از تسلط بابلیان بر این شهر پرداخته است.
در فصل یازدهم کتاب نیز درباره تأثیر تمدن و فرهنگ یونانی و جایگزینی معماری یونانی به جای معماری شرقی و استفاده از زبان یونانی به عنوان زبان رسمی این منطقه سخن به میان آمده است.
در فصل دوازدهم کتاب نیز نقش رومیان در بازسازی اورشلیم به ویژه در زمان پادشاهی هرود بزرگ تا زمانی که این شهر به شکوفایی رسیده، مورد بررسی قرار گرفته است.
فصل سیزدهم کتاب نیز در خصوص تاریخ و آثار «ایلیا کاپیتولینا» در سال‌های 135 تا 324 میلادی بحث شده است چرا که این شهر بر اساس شهرسازی یونانی ـ رومی ساخته شده است.
در فصل چهاردهم نیز در مورد نتایج حفاری‌های باستان‌شناسی که در شهر قدس انجام شده و کشف ساختمان‌های بزرگ که هنوز هم برخی از آنها در معرض دید قرار دارد، بررسی شده است.
نویسنده در پایان کتاب نتیجه‌گیری کرده است که مردم از هزاره چهارم قبل از میلاد تا کنون در هیچ زمانی از این منطقه دست نکشیده‌اند و این شهر مانند سایر شهرهای سرزمین کنعان تغییر و تحول یافته تا به عصر حاضر رسیده است و با وجود اینکه همواره تحت سلطه نیروهای خارجی قرار داشته است، اما از زیر آوارها سر خود را بیرون آورده تا به دست فرزندانش بازسازی شود.
انتهای پیام فصل اول این کتاب درباره موقعیت جغرافیایی قدس سخن می‌گوید. فصل دوم نیز به تحقیقات میدانی در قدس از ابتدای نیمه دوم قرن 19 میلادی تا عصر حاضر پرداخته است.
در فصل سوم کتاب، قدم نهادن انسان‌های اولیه بر خاک قدس مورد بررسی قرار گرفته است که به حدود 250 هزار سال پیش باز می‌گردد یعنی زمانی که ابزارهای اولیه در منطقه شیخ جراح قدس یافت شده و انسان‌های اولیه با آن ابزارها در پی بدست آوردن غذا بوده‌اند.
بقایای آثار باستانی نشان می‌دهد که آغاز استقرار انسان‌ها در این منطقه در نزدیکی عین سلوان/ ستنا مریم بوده و تاریخ آن به هزاره چهارم قبل از میلاد باز می‌گردد. نتایج حفاری‌های باستان‌شناسی در قدس نشان می‌دهد که مردم از دوران ما قبل تاریخ تا کنون از سکونت در قدس و مناطق اطراف آن دست نکشیده‌اند.
فصل چهارم این کتاب درباره وجود قدس در منابع تاریخی مکتوب که در مصر و بین‌النهرین یافت شده است، بحث می‌کند.
فصل پنجم این کتاب نیز به نصوص توراتی پرداخته از جمله سفر تکوین که درباره مهاجرت «ابرام» از جنوب عراق و مستقر شدن در سرزمین کنعان سخن گفته است. سپس نویسنده کتاب نظریات شماری از دانشمندان را درباره این روایت تورات بررسی کرده است.
دو فصل ششم و هفتم کتاب به مقوله صهیونیسم و شمار آنها در این سرزمین مقدس بر اساس آنچه در تورات آمده، پرداخته است.
نویسنده در فصل هشتم کتاب تأکید می‌کند که تاریخ فلسطین جزئی جداناشدنی از تاریخ منطقه شام محسوب می‌شود و مردم از زمان ماقبل تاریخ تا عصر حاضر، بدون وقفه در این منطقه سکونت داشته‌اند.
فصل نهم کتاب درباره رخدادهای شهر اورشلیم در سال‌های 1200 تا 923 قبل از میلاد مسیح سخن گفته و متون عهد قدیم (تورات) به ویژه دو سفر تکوین و خروج را مورد بررسی قرار داده است.
در این فصل همچنین چگونگی تصرف اورشلیم توسط حضرت داوود از چنگال یبوسیان (تیره‌ای از کنعانیان) بیان شده است. این فصل شامل پژوهش و بررسی منابعی است که اسرائیلی‌ها درباره نسبت دادن خود به خاندان حضرت داوود به آنها استناد می‌کنند و می‌پندارند که اورشلیم همان شهر پادشاهی سلیمان است که بعداً پایتخت دولت یهودا شده و در سال 586 قبل از میلاد به دست پادشاه کلدانی «نبوکد نصر» تصرف شده است.
فصل دهم این کتاب به بحث و بررسی درباره اورشلیم پس از تسلط بابلیان بر این شهر پرداخته است.
در فصل یازدهم کتاب نیز درباره تأثیر تمدن و فرهنگ یونانی و جایگزینی معماری یونانی به جای معماری شرقی و استفاده از زبان یونانی به عنوان زبان رسمی این منطقه سخن به میان آمده است.
در فصل دوازدهم کتاب نیز نقش رومیان در بازسازی اورشلیم به ویژه در زمان پادشاهی هرود بزرگ تا زمانی که این شهر به شکوفایی رسیده، مورد بررسی قرار گرفته است.
فصل سیزدهم کتاب نیز در خصوص تاریخ و آثار «ایلیا کاپیتولینا» در سال‌های 135 تا 324 میلادی بحث شده است چرا که این شهر بر اساس شهرسازی یونانی ـ رومی ساخته شده است.
در فصل چهاردهم نیز در مورد نتایج حفاری‌های باستان‌شناسی که در شهر قدس انجام شده و کشف ساختمان‌های بزرگ که هنوز هم برخی از آنها در معرض دید قرار دارد، بررسی شده است.
نویسنده در پایان کتاب نتیجه‌گیری کرده است که مردم از هزاره چهارم قبل از میلاد تا کنون در هیچ زمانی از این منطقه دست نکشیده‌اند و این شهر مانند سایر شهرهای سرزمین کنعان تغییر و تحول یافته تا به عصر حاضر رسیده است و با وجود اینکه همواره تحت سلطه نیروهای خارجی قرار داشته است، اما از زیر آوارها سر خود را بیرون آورده تا به دست فرزندانش بازسازی شود.
مطالب مرتبط
