جامعه چگونه مملو از فضائل می‌شود

به گزارش ایکنا از خوزستان، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن انصاری، مدیر مدرسه علمیه آیت‌الله‌العظمی آقا شیخ محمدجعفر انصاری(ره) اهواز در سلسله جلساتی به شرح دعای مکارم‌الاخلاق امام سجاد(ع) پرداخته است. جلسه پانزدهم این شرح از دعا تقدیم مخاطبان می‌شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

امام سجاد(ع) به پیشگاه الهی عرض می‌کند: «وَ اِفشاءِ العارِفَه» امام(ع) در ادامه فراز قبلی در خواست می‌کند: بارالها به من توفیق عنایت فرما که محاسن و خوبی‌های مردم را منتشر کنم. کلمه اِفشا به معنای آشکار کردن، فاش کردن و انتشار است معروف به معنای خیر، خوبی، احسان و هر عملی که شرعاً و عقلاً پسندیده و نیکو است. نشر خوبی‌ها و برملا کردن آنها، هم پسندیده و هم مورد تأکید پیشوایان دین است و با این کار تشویق خیرین صورت می‌گیرد و دیگران به این کارها ترغیب می‌شوند. این یکی از صفات بسیار نیکی است که با رواج آن جامعه مملو از فضائل خواهد شد و نمونه بارز آن ایام کرونایی بود که اقشار مختلف هر کدام به نسبت حرفه خود در صحنه حاضر شدند و جلوه‌های زیبایی از همدلی و خدمت در میهن اسلامی را به نمایش گذاشتند.

با نگاهی به اوضاع و احوال جوامعی که از معنویات به دور هستند می‌بینیم که  از چنین حماسه‌هایی محرومند و ما باید این نعمت الهی را قدر دانسته و سجده شکر به جا آوریم.

نشر خوبی‌ها از صفات باری‌تعالی هم است که امام صادق(ع) در ابتدای دعایی با آن صفت خدا را می‌خواند «یا اَظهرَ الجَمیل» ای خدایی که زیبایی‌ها را آشکار می‌کنی.

همچنین در دعای شریف کمیل می‌خوانیم:  «کَم ثناءِ جَمیلِ لَستُ اَهلاً لَهُ نَشَرتَه؛ و چه بسا تمجید و ثنای خوبی را که من شایسته آن نبودم نشر دادی.»

اِفشای نیکی‌ها سبب پیوند و اتحاد افراد جامعه می‌شود. امیرالمؤمنین علی(ع) در کلام نورانی خود می‌فرماید: «اِذا صَنَعتَ مَعروفاً فَاستُرهُ وَ اِذا صُنِعَ اِلیکَ معروفُ فَانشُرهُ؛ اگر نیکویی کردی پوشیده بدار و اگر کسی با تو نکویی کرد آشکار ساز.» (غرر الحکم)

به قول شاعر  «ای آن که  به عرصه مروت مردی/ وی آنکه به بخشش و سعادت فردی/ پوشیده  مدار  اگر   نکویی   دیدی/ پوشیده   بدار  اگر   نکویی   کردی/  پروردگار ما را متخلق به اخلاق حسنه بگردان.»

اللهم وفقنی لصالح الاعمال