قاری نابینای مصری از تجربه خود در حفظ و تلاوت قرآن می‌گوید
محمود طه العراقی، قاری نابینای مصری معلولیت خود را بهترین انگیزه برای حفظ قرآن و همچنین مکتب‌خانه‌های قرآنی را بهترین مکان برای حفظ قرآن از سوی نابینایان توصیف کرد.
به گزارش ایکنا به نقل از الاهرام، محمود طه العراقی، قاری جوان و نابینای مصری در گفت‌وگویی با الاهرام از تجربه حفظ قرآن خود با وجود معلولیت و همچنین تجربه ناموفق تحصیل خود در الازهر گفت.
العراقی در سال 1990 متولد شد. با وجود نابینایی در 12 سالگی توانست قرآن را حفظ کند، او قصد ادامه تحصیلات خود در دانشکده اصول دین الازهر را داشته اما به دلیل الزام حضور یک «همراه» در کنار فرد نابینا، نتوانست وارد الازهر شود. عراقی شیوه تلاوت خود را مستقل توصیف می‌کند اما از قاریان بزرگ تأثیر گرفته است.
عراقی در زمینه آموزش قرآنی خود می‌گوید: هنگامی که 12 ساله بودم قرآن کریم را حفظ کردم، در آن زمان شیخ الازهر، شیخ محمد سیدطنطاوی دستور داده بود که تمام نابینایان حافظ قرآن باید قرائت‌های هفت‌گانه را نیز فراگیرند و من نیز با استفاده از مصحف صوتی شیخ محمود خلیل الحصری قرائت‌های هفت‌گانه را نیز آموختم، من از کودکی کم‌بینا متولد شده‌ام اما پدرم از ابتدا من را با قرآن آشنا ساخت و دو خواهر نابینای دیگرم نیز این‌گونه به دست پدر قرآن کریم را حفظ کردند.
این قاری نابینای مصری آموختن قرائت‌های مختلف قرآن کریم را در درک جنبه‌های مختلف تلاوت قرآن امری بسیار مهم توصیف کرد، به گفته او برخی از مستمعان قرائت‌های خاصی را ترجیح می‌دهند. او همچنین از شرایط موجود در آن زمان از سوی الازهر برای تحصیل نابینایان در الازهر انتقاد می‌کند. الازهر حضور یک فرد به عنوان همراه را در کنار هر نابینا برای تحصیل الزامی کرده بود، این همراه نمی‌توانست از دانشجویان الازهر باشد. به گفته عراقی امروز این شرایط تغییر کرده است، اگرچه هنوز مشکلات زیادی برای تحصیل نابینایان در الازهر وجود دارد.
طه محمود عراقی، قاری نابینای مصری اکنون امام جماعت مساجد صفا و مروه در قاهره است و در ماه مبارک رمضان نیز در این مسجد به تلاوت قرآن می‌پردازد. به گفته او اغلب مردم عادی روایت ورش از نافع و خلف از حمزه را می‌پسندند، این در حالی است که روایت رسمی غالب در مصر روایت حفص از عاصم است.
انتهای پیام
