آموخته‌هایی از زندگی و حماسه ام وهب
مهمترین درسی که می‌توانیم از حماسه «ام وهب» این شیر زن کربلا بیاموزیم، تعاون و همکاری در کار نیک است. تعاون (همکاری) به معنای یکدیگر را یاری و مساعدت کردن است.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دینی، در ادامه سلسله یادداشت‌های زندگی و حماسه عاشورائیان به آموخته‌هایی از زندگی و حماسه ام‌وهب اشاره کرده است که در ادامه می‌خوانید.
قرآن کریم در بیان معرفی اسوه عملی برای مومنان، زن فرعون (حضرت آسیه) و حضرت مریم را مثال می‌آورد، شاید نتوان حکمت حقیقی اینکه چرا در قرآن کریم در بیان اسوه عملی برای مومنان، زنان را مثال زد، دلیل قاطعی اقامه کرد؛ اما می‌توان این گمان را موجه دانست که شاید بانوان الگو‌های شایسته‌ای برای تاسی مومنان هستند یا شاید به این دلیل باشد که نقش تربیتی آنان در جامعه تاثیر گذارتر است! از این رو باید به آموخته‌ها و درس‌های بانوان از جمله زنان عاشورایی، تامل و دقت بیشتری داشت!
مهمترین درسی که می‌توانیم از حماسه «ام وهب» این شیر زن کربلا بیاموزیم، تعاون و همکاری در کار نیک است. تعاون (همکاری) به معنای یکدیگر را یاری و مساعدت کردن است. در قرآن کریم به تعاون در دو جهت سفارش و تاکید شده است. امر به تعاون (همکاری) در نیکوکاری و پرهیزکاری و نهی از همکاری در گناه و تجاوز. شاید در نگاه نخست اهمیت این توصیه و تأکید قرآنی به خوبی درک نشود، برای درک عمیق‌تر حکمت آموزه و دستور قرآنی نیاز است که به آثار و کارکرد‌های تعاون، تامل دقیق تری داشته باشیم.
همکاری و یاری کردن یکدیگر در کار خیر افزون بر آنکه موجب مشارکت بیشتر افراد در کار خیر می‌شود، حصول نتیجه را آسان‌تر و کم هزینه‌تر می‌سازد. از آن سو، عدم همکاری در نافرمانی و گناه، مانع ایجاد آسیب در جامعه می‌شود یا اثرات تخریبی آن را کاهش می‌دهد. گاه می‌شود که عدم تعاون (مشارکت نکردن) حتی یک نفر در عمل نادرست، وقوع فعل نادرست را غیر ممکن می‌سازد؛ و حضور و تعاون یک نفر در کار خیر، موجب تحقق آن خیر می‌شود. به نظر می‌رسد، نسل امروز به اهمیت و ضرورت توصیه قرآنی به تعاون به فهم بهتری دست پیدا کرده است؛ زیرا امروزه شاهد آن است که بسیاری از کار‌های عام المنفعه، خیر و .. در قالب شبکه‌های تعاونی میسر است.
از سوی دیگر بررسی مفاسد اقتصادی، سیاسی و بزه‌های اجتماعی، به انان نشان داده است اگر تعاون در چنین شبکه‌هایی صورت نمی‌گرفت، وقوع چنین مفاسدی امکان‌پذیر نبود. اصولاً فاجعه کربلا، نیز حاصل همکاری و یاری کردن افراد در امر ناپسند بوده است!
چنانچه به خوبی در حماسه ام وهب تامل کنیم! در می‌یابیم، که خون به ناحق ریخته ام وهب، حاصل همکاری کوفیان در تجاوز و گناه بود (عدم توجه به فرمان با اهمیت قرآنی). ام وهب با اهدا خونش به این توصیه مهم قرآنی عمل کرد تا هم در انجام رسالت همسرش نقش بسزایی ایفا کند و هم شیوه سعادتمندانه زیستن را برای ما به ارمغان بیاورد.
از آنجا که این آخرین منبری است که تقدیم حضور گرامی شما می‌شود، پیشاپیش از توجه و عنایات شما سروران عزیز بسیار سپاسگزارم و از ارائه انتقاد و پیشنهاد شما مزید امتنان را دارم.
التماس دعا
انتهای پیام
