عزت با ذلت جمع نمی‌شود

حجت‌‎الاسلام‌ والمسلمین علی رجب‌زاده، عضو هیئت علمی و مدیر گروه معارف اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، اظهار کرد: امام وظایفی دارد و «امر به معروف و نهی از منکر» جزو عمده‌ترین وظایف امام حسین(ع) در دوره امامتشان بود؛ قرآن کریم در اهمیت پایداری فرضیه امر به معروف تأکیداتی دارند و در آیه ۱۱۰ سوره مبارکه آل عمران آمده است «كُنتُم خَيرَ أُمَّةٍ أُخرِجَت لِلنّاسِ تَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَتَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ وَ تُؤمِنونَ بِاللَّهِ؛ شما بهترین امتی بودید که به سود انسان‌ها آفریده شده‌اند؛ (چه اینکه) امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید و به خدا ایمان دارید».

وی ادامه داد: نام و نشانی پیامبر گرامی اسلام در تورات آمده خداوند متعال در سوره اعراف وظیفه‌ حضرت را امر به معروف و نهی از منکر می‌دانند؛ در قرآن کریم از امام به عنوان مدیر دینی و سیاسی جامعه یاد شده که وظیفه اقامه امر به معروف و نهی از منکر را دارد.

مدیر گروه معارف دانشگاه علامه طباطبایی خاطرنشان کرد: اگر طاغوت بر جامعه حاکم شود طریق الی‌الله را می‌بندد. وقتی خداوند به حضرت موسی(ع) دستور داد تا رسالت را به پا دارد، اولین دستورش رفتن به سمت فرعون بود چون فرعون طغیان‌گر بود و راه خداوند را بسته و بندگان را هم به ستم گرفته بود.

وی تصریح کرد: امام حسن(ع) و حسین(ع) در جامعه‌ای زندگی می‌کردند که درگیر معاویه بود که جایگاه این حاکم ظالم در ازبین بردن احکام الهی و اقدامات ساختارشکنانه‌اش مشخص است؛ از طرفی امام حسین(ع) می‌گویند وقتی جامعه گرفتار امیری مثل یزید شود باید با اسلام خداحافظی کرد یعنی وجود یزید به معنای دوری از اسلام است، ذات یزید دوری از اسلام است و اقداماتی که امام حسین(ع) انجام داد بازگشت به طریق رسول‌الله(ص) بود.

حجت‌‎الاسلام رجب‌زاده مطرح کرد: پیامبر خدا(ص) در دوران رسالت‌ 23 سال زحمت کشید، از پیامبر(ص) پرسیدند سنگین‌ترین آیه‌ای که بر شما نازل شد کدام آیه قرآن کریم است؟ حضرت فرمودند آیه 112 سوره هود «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ؛ پس تو چنان که مأموری استقامت و پایداری کن و کسی که با همراهی تو به خدا رجوع کند نیز پایدار باشد، و (هیچ از حدود الهی) تجاوز نکنید که خدا به هر چه شما می‌کنید بصیر و داناست» است.

وی بیان کرد: حضرت رسول(ص) در طول 23 سال زحمات بسیار زیادی کشیدند و لیکن این امر نیاز به ادامه راه داشت که ائمه(ع) این راه را ادامه دادند. در دوره امام حسین(ع) شرایط آنچنان بغرنج شد که برای برپایی امر به معروف و نهی از منکر راهی جز شهادت ابی‌عبدالله نماند و امام حسین(ع) جان خود را فدا کردند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تشریح کرد: در زیارت عاشورا می‌خوانیم «یا ثارالله و بن ثاره» که خداوند خون‌خواه حسین بن علی(ع) است؛ در جلد یک صفحه 56 عیون‌الاخبار از امام رضا(ع) و ایشان نیز از امام حسین(ع) نقل کرده‌اند «خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله رسیدم و نزد آن حضرت ابی بن کعب بود، رسول خدا(ص) به من فرمودند: خوش آمدی ای ابا عبدالله، ای زینت‌بخش آسمان‌ها و زمین. ابی‌بن کعب عرض کرد: اى رسول خدا، چگونه ممکن است کسی غیر از شما زینت‌‏بخش آسمان‌ها و زمین باشد؟ فرمودند: ای ابی، سوگند به آن کسی که مرا به رسالت برانگیخت، حسین بن علی(ع) در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاتری برخوردار است، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین می‌شناسند و احترام می‌گذارند و در طرف راست عرش الهی نوشته شده است «حسین(ع) چراغ هدايت و كشتى نجات، امام استوار، مایه عزت و افتخار و دریای علم و ذخایر است».

وی افزود: علت اصلی ماندگاری امام حسین(ع) اراده خداوند متعال بوده و دیگری اخلاص حضرت بوده است، حضرت وقتی در گودی قتلگاه می‌افتند باز هم به رضایت الهی فکر می‌کنند؛ شعاعی از شعاع‌های کوچک اخلاص امام حسین(ع) را در مریدان حضرت می‌بینیم. در کربلا اخلاص حبیب بن مظاهر و حضرت عباس(ع) را می‌بینیم که همه این‌ها شعاعی از اخلاص امام حسین(ع) هستند که قابل مقایسه با هیچ کسی نیستند.

این استاد دانشگاه بیان کرد: اگر بخواهیم امروزه از این اخلاص تصویرسازی کنیم می‌توانیم به اثر ماندگاری شهادت و حرکت سردار دل‌ها حاج قام سلیمانی بپردازیم. علت عظمت حاج قاسم در اخلاص بالای وی بود و همه کار خود را برای خداوند تنظیم کرده بود، حاج قاسم یکی از پارکابان امام حسین(ع) بود و این عظمت اخلاص سردار شعاع بسیار کوچکی از اخلاص امام حسین(ع) بوده است. همچنین حرکت بزرگ حضرت زینب(س)، تلاش‌های امام سجاد(ع) و شهدای کربلا علت ماندگاری امام حسین(ع) هستند.

حجت‌‎الاسلام رجب‌زاده یادآور شد: در تفکر اسلامی «امام» جایگاه ویژه‌ای دارد و اولین شخصی است که باید به قرآن عمل کند؛ خداوند در چند آیه به تعابیر مختلف از جمله اینکه در آیه هشتم سوره منافقون آمده است «وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ؛ عزّت مخصوص خدا و رسول و اهل ایمان است» یاد کرده‌است، برای همین عزت با ذلت قابل جمع نیست.

عضو هیئت علمی و مدیر گروه معارف اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی بیان کرد: امام حسین(ع) فرمودند «هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة؛ محال است تَن به ذلّت دهیم»؛ امام حسین(ع) به‌خاطر اخلاصشان با خدا بیعت و عزتشان را با خداوند معامله کردند، این عزت قابل فروختن نیست لذا امام حسین(ع) محکم ایستادند و در مقابل لشکر یزدید گفتند به گوش باشید این یزید ناپاکزاده، من را در میان دو انتخاب کشته شدن و قبول ذلت قرار داد؛ چقدر دور است که تن به ذلت دهیم، خداند ذلت و ذبونی را نمی‌پسند و نیاکان پاک سرشت و دامن‌های پاکی را که ما را پروانده‌اند و بزرگ‌مردان غیرتمند و انسان‌های باشرافت این را از ما نمی‌پذیرند، هرگز! هیچ‌گاه فرمان‌برداری فرومایگان را بر مرگ شرافتمدانه ترجیح نخواهیم داد. این جملات امام حسین(ع) است که در جواب نامردان روزگار خود بیان فرمودند.