خودباوری؛ بزرگترین دستاورد انقلاب در عرصه فعالیت‌های قرآنی

سیدناصر رضوی، قاری و مدرس قرآن در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان درباره دستاوردهای قرآنی انقلاب، اظهار کرد: بحث تلاوت و تشکیل جلسات قرآن قبل از انقلاب نیز در سطح اساتید بزرگ برقرار بود، ولی تعداد این اساتید تأثیرگذار به عدد انگشتان دست نمی‌رسید. برکت انقلاب این بود که جلسات قرآن در جای جای جامعه و تاروپود خانه‌ها و هیئت‌ها نفوذ کرد.

وی افزود: قبل از انقلاب، هیئت‌های زیادی وجود داشتند که به‌صورت سنتی قرآن می‌خواندند، ولی این شرایط که یک قاری نوجوان بتواند به سبک قاریان مصری تلاوت کند و تجویدش شبیه عرب‌زبانان یا حافظ کل قرآن باشد، وجود نداشت و این انقلاب اسلامی و معجزه خون شهدا بود که این نوید را داد که در هر سطحی می‌توان مؤثر بود و به قاریان قرآن میدان داد و آنها اکنون در تمام دنیا میدان‌داری می‌کنند. همه این‌ها به برکت انقلاب حاصل شد و احساس اعتماد به نفس در قاریان به‌وجود آمد.

این قاری و مدرس قرآن ادامه داد: با توجه به اینکه ایثارگری شهدا و رزمندگان این میدان را ایجاد کرده است، باید با برگزاری محافل قرآنی در دهه فجر نشان دهیم که جمهوری اسلامی بزرگترین مبلغ قرآن در جهان اسلام است. وقتی قاریان ایرانی در مراسم حج به اجرای برنامه می‌پرداختند، وهابیون که توان دیدن این صحنه‌ها را نداشتند، درصدد آزار و اذیت قاریان برمی‌آمدند، تا مبادا نقشه آنها افشا شود و آن نقشه این بود که همه جا شایع کرده بودند شیعیان نه تنها نمی‌توانند قرآن بخوانند، بلکه حتی به قرآن معتقد نیز نیستند، ولی قاریان ایرانی که به برکت انقلاب اسلامی و خون شهدا رشد کرده بودند، توانستند در سرزمین وهابیت، قرآن را مسلط‌تر از خود وهابیون تلاوت کنند و در بعضی از مسابقات بین‌المللی، با وجود اجحاف‌های بزرگی که در حق آنها می‌شد، با اقتدار مقام اول را از آن خود می‌کردند. همه ما باید قدر انقلاب اسلامی را در همه سطوح بدانیم و این‌ها فقط یک شاخه از معجزه انقلاب بود که در زمینه تبلیغ و ترویج قرآن رخ داد.

وی تصریح کرد: بزرگترین دستاورد انقلاب در عرصه فعالیت‌های قرآنی، ایجاد کانون‌های بزرگ قرآنی در سراسر کشور و خودباوری در همه عرصه‌ها، از جمله فراگیری علوم قرآنی بود. در میان قاریان قرآن، کسانی هستند که در عرصه‌های مختلف علمی و تخصصی در حال فعالیت‌اند و قاریان ایرانی در بسیاری از محافل بین‌المللی نقش محوری دارند. همه این‌ها ناشی از خودباوری است که به برکت انقلاب ایجاد شده و مهم‌ترین دستاورد آن محسوب می‌شود.

رضوی بیان کرد: آسیبی که در همه مسائل اجتماعی، از جمله فعالیت‌های قرآنی با آن مواجهیم، عدم وحدت رویه یا تکروی است که مانع شکل‌گیری نتایج و دستاوردهای بزرگ می‌شود. از طرف دیگر، برخی معتقدند تا زمانی که امکانات مادی در اختیار نباشد، نمی‌توان کارهای بزرگ انجام داد. درست است که حکومت و دولت وظیفه دارند مسائل اقتصادی و بیمه فعالان قرآنی را حل‌وفصل کنند، ولی کسی که وارد عرصه فعالیت‌های قرآنی می‌شود، مسائل اقتصادی را باید به‌صورت حداقلی در نظر بگیرد، چنانکه در حدیثی از پیامبر اسلام(ص) آمده است: «قرآن را بخوانید و به آن عمل کنید و آن را وسیله کسب درآمد و فخرفروشی قرار ندهید». بنابراین، یک قاری قرآن نباید انتظار داشته باشد که برای تجلیل از او مراسم باشکوه ترتیب دهند و تقدیر مادی به عمل آورند، بلکه باید با کار و تلاش برای خود درآمد داشته باشد تا بتواند قرآن را برای قرآن تبلیغ کند. اگرچه دولت و حکومت موظف به تأمین بودجه برای تبلیغ و ترویج قرآن هستند، ولی در کنار آن اهل قرآن باید قدر خود را بدانند و تکیه‌گاه مادی برای خود در این مسیر ایجاد نکنند. معصومین(ع) زندگی خود را وقف تبلیغ و ترویج قرآن می‌کردند و در عین حال، ساده‌زیست بودند.

وی اظهار کرد: کسانی که صرفاً بر ترجمه و تفسیر قرآن تأکید می‌کنند و معتقدند نیازی به تلاوت آن نیست، باید به این نکته توجه داشته باشند که خداوند در سوره مزمل می‌فرماید: «...فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ...؛ پس هر چه از قرآن ميسر شد تلاوت كنيد.» حتی کسانی که سواد خواندن و نوشتن ندارند، می‌توانند سوره‌های کوچک قرآن را بخوانند. از طرف دیگر، خداوند در سوره محمد می‌فرماید: «أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا؛ آيا به آيات قرآن نمى‏‌انديشند يا مگر بر دل‌هايشان قفل‌هايى نهاده شده است.» امام خمینی(ره) در جواب کسانی که اعلام می‌کردند با ظاهر و تلاوت قرآن کاری ندارند، می‌گفتند: «اگر تصور می‌کنید خواندن قرآن بدون معنا و معرفت اثری ندارد، بدانید که این وسوسه شیطان است.» مقام معظم رهبری نیز در تکمیل این گفته معتقدند: «کسی که با قرآن انس بگیرد، خود به خود به نور آن می‌رسد.» کسی که سواد ظاهری ندارد، ولی شبانه‌روز خود را با ذکر خدا می‌گذراند، آیات قرآن در او به مراتب بیشتر اثر می‌گذارد، تا من نوعی که سال‌هاست قرآن تدریس می‌کنم، چون او به روح قرآن نزدیک‌تر شده است، ولی در عین حال، ترجمه ظاهری قرآن را نیز بلد نیست. البته باید تأکید کرد که تلاوت و تفسیر قرآن باید با هم پیش برود و هیچ کدام به تنهایی کفایت نمی‌کند.