به گزارش خبرنگار ایکنا؛ امروز، 24 آبانماه، چهلمین روز درگذشت مرحوم استاد محمدکاظم محمدزاده، پیشکسوت قرآنی کشور است. شخصیتی که به گواه بسیاری از دوستان و یاران قرآنیاش متخلق به اخلاق قرآنی بوده و تا آخرین لحظات عمر نیز زمزمه قرآن بر لب داشت.
استاد محمدکاظم محمدزاده متولد ۱۳۳۴ مشهد مقدس است که از محضر اساتیدی همچون مرحوم مولایی، فاطمی، اوحدی و فرقانی تلمذ کرده بود.
دریافت مقام اول مسابقات بینالمللی قرآن لیبی در سال ۱۳۵۸، عنوان دوم مسابقات بینالمللی مالزی در سال ۱۳۶۴ و عنوان نخست مسابقات بینالمللی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۶۵ بخشی از افتخارات این استاد قرآن کریم است.
مرحوم محمدکاظم محمدزاده، صبح روز یکشنبه، ۱۴ مهرماه، در ۶۴ سالگی در مشهد، دار فانی را وداع گفت و پیکرش ۱۵ مهرماه 98 در حرم نورانی امام رضا(ع) تشییع و به خاک سپرده شد.
به همین منظور، به گفتوگو با برخی از دوستان مرحوم و پیشکسوتان قرآنی کشور در رابطه با سجایای اخلاقی مرحوم استاد محمدزاده و خاطراتی که با ایشان داشتند پرداختیم که مشروح آن را مشاهده میکنید.
عباس سلیمی، پیشکسوت قرآنی کشور در این رابطه اظهار کرد: مرحوم استاد محمدزاده از پیشکسوتان و اساتید خوب قرآنی و از کسانی بودند که زمینه اصلی رشد و نمو ایشان در سایهسار حضرت ثامنالحجج علی بنموسیالرضا(ع) ایجاد شده بود. سابقه آشنایی بنده با ایشان به بیش از چهل سال قبل بازمیگردد. به یاد دارم که مرحوم غفورآقازاده سلطانی مسابقاتی را در دارالتحفیظ تهران برگزار کرده بودند که مرحوم محمدزاده نیز یکی از متسابقان در این مسابقات بودند. به خاطر دارم که وی حتی به دلیل مسافت زیاد مقداری دیرتر به مسابقات رسیدند.
وی بیان کرد: در همان زمان در شبی که به همراه جمعی از دوستان قرآنی همچون استاد سیدمحسن موسویبلده و ... در محضر آیتاللهالعظمی جعفر سبحانی، از مراجع عظام تقلید بودیم، مرحوم محمدزاده آیاتی از سوره مبارکه آل عمران را به سبک استاد مصطفی اسماعیل و با زیبایی و شکوه تمام تلاوت کردند.
سلیمی افزود: همچنین، پس از آن بنده افتخار داشتم که پیش از انقلاب در سفر به مکه معظمه و مدینه منوره همسفر مرحوم محمدزاده باشم که تلاوتهای آن مرحوم در صحن مسجدالحرام و مسجدالنبی(ص) هنوز به گوش و جانم میرسد. سفر بعدی که در معیت ایشان و استاد سیدمرتضی ساداتفاطمی به سرزمین وحی داشتیم، جهت حضور در مسابقات بود که هر سه نفر برای این مسابقات انتخاب شده بودیم.
پیشکسوت قرآنی کشور گفت: بنده در طول این سالها نیز مرتب ایشان را زیارت میکردم و در خدمت ایشان بودم. مرحوم محمدزاده مرد وارسته، بزرگوار و بسیار خوشاخلاقی بود و از لحاظ ارتباطات دوستانه و برادرانه واقعا اسوه و نمونه بودند. خدا را شاکر هستم که حدود هفت یا هشت ماه قبل که برای برنامهای در مشهد مقدس بودیم، این سعادت را داشتم که به اتفاق اساتیدی همچون مهدی قرهشیخلو، ولی یاراحمدی، محمدرضا پورمعین و تنی چند از اساتید دیگر به دیدن ایشان رفتیم که حال مساعدی نداشته ولی روحیه بسیار خوبی داشتند.
وی تصریح کرد: خانواده فداکار ایشان نیز تا آخرین لحظه در خدمت وی بودند و بنده امید فراوان دارم که مرحوم محمدزاده از دو ناحیه مورد عنایت قرار بگیرد. اول از ناحیه قرآن صامت که تمام عمر خود را با آن محشور بود و در طول زندگی جلسات و محافل مختلفی را برگزار و اداره کرد و دوم از ناحیه قرآن ناطق حضرت علی بنموسیالرضا(ع) که ایشان از خادمان باصفای آن بارگاه ملکوتی و آسمانی بود.
سلیمی بیان کرد: بنده ضمن گرامیداشت یاد و خاطره این استاد بزرگوار و عرض تسلیت به خانواده ایشان، همه قاریان و به ویژه عزیزان قرآنی مشهد مقدس، امیدوارم روح مطهر مرحوم محمدزاده در سایهسار شفاعت قرآن در آسایش، نعمت و آرامش ابدی باشد و خداوند متعال نیز دو توفیق را به ما عنایت کند. اول اینکه بتوانیم قدر اساتید و قرآنیان عزیز و بزرگواری که از نعمت حیات ظاهری برخوردارند، بدانیم و دوم اینکه راه این عزیزان بزرگواری که خالصانه در خدمت قرآن بودند را ادامه دهیم.
همچنین، سیدعلی سرابی، قائممقام شورای عالی قرآن نیز طی سخنانی در این رابطه اظهار کرد: در مورد سجایای اخلاقی مرحوم استاد محمدزاده باید عرض کنم که ایشان بسیار انسان دوستداشتنی بودند و در جمع دوستان و رفقا معمولا مورد توجه بودند و با ادبیات بسیار شیرین و دوستداشتنی که داشتند، همواره یک همسفر و همنشین خوب محسوب میشدند. شاید بذلهگویی ایشان و گرم کردن مجلس دوستان و حتی جلساتی که اداره آن را بر عهده داشتند، بسیار مورد توجه بود.
وی ادامه داد: یکی از نکاتی که در رابطه با ایشان و همنسلهای ایشان به عنوان یک امتیاز در نظر گرفته میشود، این است که مرحوم محمدزاده جزء نسلی از اساتید قرآنی بودند که هم دوران قبل از انقلاب و هم دوران پس از انقلاب اسلامی را درک کردند. امثال ایشان بهویژه در دوران قبل از انقلاب اسلامی کاروان مظلوم قرآنیان را حفظ کردند. جوانانی مانند ایشان در دوران ستمشاهی و اختناق پهلوی که این جلسات قرآنی مورد غضب نظام شاهنشاهی بود، در جلسات قرآنی شرکت میکردند و با صوت قرآن دلهای مردم را صیقل میدادند و به نوعی مبارزه و جهاد فرهنگی را با رژیم طاغوت شکل داده بودند.
سرابی گفت: پس از انقلاب نیز همین عزیزان بودند که جریان قرآنی کشور را به عنوان یک جریان انقلابی و اثرگذار فرهنگی که نماد فرهنگی انقلاب اسلامی را به رخ جهانیان میکشاند، تثبیت کردند. جریان قرائت کشور با حضور امثال مرحوم استاد محمدزاده و اقران ایشان مانند استادان فاطمی، روغنی و ... در مشهد و استادان سلیمی، خدامحسینی و ... در تهران، شخصیت پیدا کرد و طوری در جامعه ممتاز شد که جریانی به نام جریان قرآنیان کشور وجود دارد که برخواسته از انقلاب بوده و ریشه در انقلاب اسلامی دارد و در حقیقت مبلّغ و پیامرسان ارزشهای مورد توجه انقلاب اسلامی در داخل کشور و در سطح جهان اسلام است.
قائممقام شورای عالی قرآن افزود: مرحوم استاد محمدزاده یکی از اساتید فعالی بود که در عرصه مسابقات قرآنی حضور بسیار اثرگذاری داشت و از مفاخر کشور محسوب میشد؛ چراکه چندین رتبه بینالمللی داشت و در مسابقات مختلفی در کشورهای مالزی و لیبی شرکت کرده بود و نیز در تمام مسابقات کشور نیز رتبههای ممتاز زیادی به دست آورده بود.
وی تصریح کرد: ایشان در عرصه تبلیغ قرآنی نیز از همان ابتدا که این موضوع در خارج از کشور مطرح شد، از عناصر بسیار فعال بودند و در عرصه جلسهداری و ترویج قرائت قرآن در کشور نیز بسیار فعال بود. ایشان قریب به یک دهه مدیریت یکی از شاخصترین جلسات قرآنی کشوردر حسینیه خیاطهای مشهد را بر عهده داشتند و جلسه بسیار عظیمی را مدیریت میکردند که تمام اینها از افتخارات و دستاوردهای فعالیت ایشان است.
علیاکبر حنیفی، پیشکسوت قرآنی کشور نیز در این مورد بیان کرد: عرصه قرآنی کشور در دوران پیش از انقلاب و در زمان طاغوت مانند امروز نبود و تعداد عزیزانی که در مسائل و امور قرآنی به ویژه سبک علمی و فنی و آنچه که به عنوان اقراء و مسائل دیگر در جهان اسلام مطرح بوده، مسلط بودند، بسیار محدود و اندک بود.
وی افزود: مرحوم محمدزاده یکی از کسانی بود که پیش از انقلاب اسلامی یعنی در زمانی که مسائل قرآنی، اسلامی و فرهنگ ناب محمدی ترویج داده نمیشد و حتی اگر میتوانستند به آن ضربه هم میزدند، پرورش یافته و قاری قرآن بود. برای تعریف از ایشان همین جمله کافی است که ایشان قبل از انقلاب قرآنی و قاری بودند که این امر، ارزش بسیار والایی دارد.
حنیفی گفت: ایشان پس از انقلاب نیز در خدمت قرآن بودند و حتی در مواقعی از اساتیدی که از کشورهای مختلف جهان اسلام به ایران آمده و به مشهد میرفتند، برای اجرای برنامههای قرآنی دعوت میکردند. همچین، آن مرحوم از طرف جمهوری اسلامی ایران برای قرائت و اجرای برنامههای مختلف نیز به کشورهای مختلف دنیا سفر میکردند.
پیشکسوت قرآنی کشور بیان کرد: مرحوم محمدزاده انسان بسیار شریف و از نظر رعایت آداب و برخورد اسلامی با اهل قرآن و اساتید قرآنی واقعا انسانی وارسته و متخلق بود. ایشان به ویژه در ادب، اخلاق و تواضع بسیار سرآمد بود و خدمات زیادی نیز به انقلاب کرد. مرحوم محمدزاده از دوستداران، آشنایان و یاران مقام معظم رهبری نیز بود که در مشهد همراه با ایشان در جلسات مختلف قرآنی پیش از انقلاب شرکت داشت. امروز ما یکی از بهترین چهرههای قرآنی را از دست دادیم و امیدوار هستیم تا روح ایشان با قرآن و ارواح طیبه معصومین(ع) محشور شود.
همچنین، علاءالدین بروجردی، نماینده مجلس شورای اسلامی و از دوستان قدیمی مرحوم محمدزاده نیز در رابطه با ویژگیهای آن مرحوم اظهار کرد: بنده با مرحوم محمدکاظم محمدزاده از دهه اول انقلاب آشنا بودم و انصافا ایشان دوست و رفیق بسیار خوبی برای بنده بود. تخلق به اخلاق قرآنی و اسلامی از ویژگیهای برجسته ایشان این بود. مرحوم محمدزاده علاوه بر اینکه قاری برجسته بینالمللی بود، مورد علاقه و عنایت رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز قرار داشت.
بروجردی گفت: به یاد دارم زمانی که بنده به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در چین خدمت میکردم، ایشان میهمان ما بودند و با تعدادی از قاریان بینالمللی و برجسته کشور برنامههای قرآنی بسیار خوبی را در آنجا اجرا کردند. تواضع، فروتنی، حسن خلق و مردمداری ایشان زبانزد و خیلی برجسته بود.
وی تصریح کرد: بنده در دوران کسالت ایشان بارها توفیق داشتم هنگامی که برای پابوسی امام رضا(ع) به مشهد مقدس مشرف میشدم، در منزل خدمت ایشان میرسیدم و با هم صحبتهای مفصلی داشتیم. ما به یک معنا دوست خانوادگی و با ایشان محشور بودیم. مرحوم محمدزاده عنایت زیادی در نشر فرهنگ قرآنی به ویژه آموزش نوجوانان داشتند که در همین راستا چندین نوبت ایشان را به بروجرد دعوت کردیم.
نماینده مجلس شورای اسلامی در پایان سخنان خود بیان کرد: بدون تردید مرحوم محمدزاده از چهرههای ماندگار قرآنی کشور است که رفتار و منش و زندگی ایشان الگو و اسوه بسیار خوبی برای نوجوانان و جوانان قرآنی خواهد بود.
همچنین، عبدالرسول عبایی، پیشکسوت قرآنی کشور نیز طی سخنانی در این زمینه بیان کرد: در بدو ورود بنده به عرصه داوری مسابقات قرآن در سال 64، مرحوم استاد محمدزاده نیز در مسابقات سراسری قرآن همان سال که در بندرعباس برگزار میشد، رتبه اول را به دست آورد و چند ماه بعد در مسابقات بینالمللی قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران نیز مقام اول را به دست آورد.
عبایی تصریح کرد: مرحوم محمدزاده شخصیتی بسیار وارسته و بزرگوار بود. هنگامی که شخصی با ایشان ملاقات میکرد، به هر نحوی بود اجازه نمیداد تا غم و غصهای در ذهن او باقی بماند. ایشان شخصیتی اهل مزاح و بشاش داشت. به یاد دارم که هر زمانی در جلسه ایشان در مشهد شرکت میکردیم، با جلسهای بسیار گرم و دلنشین مواجه میشدیم. مرحوم محمدزاده نوجوانان و جوانان زیادی را بر سر سفره قرآن جمع میکرد و آموزش میداد.
روح استاد معظم محمدکاظم محمدزاده شاد و راهش مستدام باد.
گزارش از مجتبی افشار
انتهای پیام