Dini inanç ve ruh sağlığı

IQNA – İslami bakış açısına göre her insan İlahi fıtratla Allah’ı tanımaya yönelik doğuştan gelen bir eğilimle doğar.

 “O halde sen hanîf olarak bütün varlığınla dine, Allah insanları hangi fıtrat üzere yaratmışsa ona yönel! Allah’ın yaratmasında değişme olmaz. İşte doğru din budur; fakat insanların çoğu bilmezler.” (Rûm:30 )

Aslında insanlık tarihi boyunca ilahi peygamberlerin insanlara ilk öğretisi, Allah’a ibadet ve kulluk olmuştur: “Andolsun ki biz her ümmete, “Allah’a kulluk edin, sahte tanrılardan uzak durun” diyen bir elçi gönderdik” (Nahl:36)

Kur’an-ı Kerim’e göre dindarlık ve dine inanç akıl sağlığının göstergesi olup din ve maneviyata meyletmemek ise aptallık ve akılsızlığın işaretidir.  Kur’an’da Hz İbrahim’in dininden yüz çevirenler sefihe (sefih kılan) olarak tarif edilmektedir: “Kendine cahilce kötülük edenden başka kim İbrâhim’in getirdiği dini reddeder? Oysa biz, gerçekten onu dünyada seçkin kıldık; şüphesiz ki o, âhirette de iyiler arasında yer alacaktır “ (Bakara:130)

Bunun nedeni ise dinin insan hayatına anlam vermesi ve onu mutluluk, üzüntü, neşe, acı, başarı, başarısızlık vb. anlarda yalnız bırakmamasıdır. Din, tüm bunların birer imtihan vesilesi olduğunu şöyle açıklamaktadır: “Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele!” (Bakara:155)

Allah Kur’an-ı Kerim’de insanın sorumluluğuna dikkat çekerek nefsini arındıranın kurtuluşa ereceği, onu kötülüklerin akışına bırakanın ise büyük kayıba uğrayacağı vurgulamıştır: “Nefsini arındıran elbette kurtuluşa ermiştir. Onu kötülüklere boğan da ziyan etmiştir.” (Şems:9-10)