İslam eğitimde hem teşvik hem de uyarı yolunu kullanıyor

TAHRAN (IQNA) – İslam’ın eğitim metodunda müjde ve uyarı yan yana yer alır.

İster ilahi ister beşeri ve dünyevi olsun her eğitim programı iki faktörden oluşur: Teşvikler ve uyarılar.

Teşvikler insanları çalıştırmaya ve motive etmek için vardır. Uyarı ise yapmaları gereken şeyi yapmamalarının veya kaçınmaları gereken şeyden kaçınmamalarının sonuçlarından korkmalarını sağlar.

Kur’an-ı Kerim, peygamberleri müjdeciler ve uyarıcılar olarak adlandırmıştır; müjde verme (beşaret) ve korku ve tehdit (inzâr) yan yanadır ve eğer sadece müjde varsa, bu Yahudilerin yoludur.

Yahudi dininde inzârdan bahsedilmez çünkü Yahudiler kendilerini Tanrı’nın çocukları olarak adlandırırlar, eski Yahudi nüfusunun aksine onların dini tamamen korku üzerineydi. Eğer böyle olursa insanların korkusu o kadar büyük olur ki kendilerini zayıf ve aciz görürler.

Cehennemi inkar edenlere ise Allah şöyle demiştir: “İşte size bildirilen cehennem bu!” (Yasin:63)

İşte size vaad ettiğimiz cehennem budur, her alev deve gibi yükselecektir, bu da bizim söylediğiniz ve sizin yalanladığınız cehennemdir.

Kur’an okuyan bir insanın aklına insanların cehenneme imtihansız gidecekleri sorusu gelebilir. Fakat durum böyle değildir, cennete de cehennemede hesapsız kitapsız bir gidiş olmayacaktır.

İlâhi mahkemede itiraf alınmamıştır. Yasin suresinde “dillerini bağlıyoruz, elleri ayakları dile gelip günahlarını itiraf ediyor” diyor. El ve ayakların itirafı parmak izine benzemez. Dünyada el ve ayaklar günah işlediğinde günah kendi bünyelerine kaydedilmektedir. Kıyamet günü geldiğinde onlarda dile gelerek itirafta bulunacaklardır.

Cafer Sobhani’nin Kur’an tefsiri toplantısındaki konuşmasından alıntıdır.

1266568