به گزارش ایکنا از هرمزگان، معرفی زندگی، منش و سیره شهدا میتواند آحاد جامعه بهویژه نسل جوان تشنه حقایق زلال ایثار و شهادت را با زوایای مختلف حماسههای بزرگ ملت ایران در طول ۸ سال دفاع مقدس آشنا سازد.
شهدا عند ربهم یرزقونند، مقام عند ربهم عالیترین مقام انسانی و کمال نهایی است. در این میان، نگاشت قصه مردان مردی را که در کابینی از معرفت سوار بر پرندهای آهنین بال، باندهای پروازی را پشت سر گذاشته و تا اوج آسمان پرواز کردند، باید همواره نقشه راه رهروان باشد.
به بازخوانی گوشههایی از زندگی شهید والامقام «خسرو عبدالکریمی» که در کسوت استاد و حافظ کل قرآن کریم، در ۱۸ اردیبهشتماه ۱۳۷۴ در پهنه نیلگون خلیج همیشه فارس همراه با شهید محمدکاظم گنابادی نژاد آسمانی شد؛ این شهید عزیز میپردازیم.
شهید سرلشکر خلبان حاج خسرو عبدالکریمی در چهارم مهرماه سال ۱۳۳۲ در خانوادهای مذهبی در آبادان متولد شد که شوق پرواز او را سرانجام به خلبانی اف۴ کشاند. وی دارای مدرک لیسانس زبان انگلیسی و هوانوردی از آمریکا بود و در دوران ۸ سال دفاع مقدس در پایگاه هوایی شهید نوژه همدان به انجام مأموریت پرداخت و بارها تا مرز شهادت پیش رفت. در یکی از همین مأموریتها وقتی دچار سانحه میشود، علیرغم مجروحیت شدید، اما هواپیما را بهسلامت در باند پروازی پایگاه مینشاند.
حکمت الهی این بود که خسرو عبدالکریمی زنده بماند و تعداد زیادی از خلبانان را با آموزههای دینی، خصوصاً مفاهیم عمیق قرآنی آشنا سازد که بسیاری از فرماندهان فعلی پایگاههای نیروی هوایی از شاگردان و دست پروردگان این شهید بزرگوار هستند.
مدتی بعد، اما ایشان را به منظور مداوا به شهر کلن در کشور آلمان اعزام کردند که حین درمان از سوی عوامل ضدانقلاب، به وی پیشنهاد پناهندگی میشود، اما نمیپذیرد و پس از بازگشت به ایران اسلامی علیرغم معافیت از مأموریت به پایگاه هوایی بندرعباس منتقل و مشغول انجاموظیفه میشود.
شهید عبدالکریمی بعد از حضور در پایگاه هوایی بندرعباس، همزمان با مأموریتهای عملیاتی کار آموزش قرآن خلبانان را عهدهدار میشود. سرانجام وی دریکی از مأموریتهایش در ۱۸ اردیبهشتماه سال ۱۳۷۴ در حین رزمایش، هواپیما دچار سانحه میشود و با وجود اینکه میتوانست، اجکت کند، اما به دلیل اینکه منازل مسکونی در ساحل خلیجفارس بود، هواپیما را به سمت دریا هدایت میکند که دیگر فرصت نمیشود و خود و کابین عقب شهید محمدکاظم گنابادی نژاد، به درجه رفیع شهادت میرسند.
ایشان علاوه بر اینکه استاد قرآن بود، یکی از قاریان برجسته استان نیز بودند که در محافل انس با قرآن برای تلاوت حضور پیدا میکرد و حافظ کل قرآن نیز بودند.
آنچه باعث جاودانگی نام انسان میشود همین شهادت است، اما درباره شهید عبدالکریمی علاوه بر اینکه شهادت باعث ماندگاری نام و یاد او شد و پایگاه هوایی بندرعباس به نام ایشان مزین شد، اتصال به منبع لایزال قرآن کریم نیز در ماندگاریاش نقش بسزایی داشت.
اما استاد و مدرس قرآن کریم همسر مکرمه شهید عبدالکریمی سرکار خانم «وجیهه باقرین» بعد از شهادت همسرش در پایگاه ماند تا ادامهدهنده راه قرآنی شهید باشد.
ایشان نقل میکند شهید عبدالکریمی در عالم رؤیا از من درخواست کرد که ادامهدهنده راه ایشان در آموزش قرآن باشم در واقع استاد قرآنی بنده، شخص شهید عبدالکریمی بود، و به فضل الهی توانستم تا حدودی دینم را به همسران کارکنان پایگاه ادا کرده و به قولی که به شهید داده بودم، پایبند باشم.
همسر شهید عبدالکریمی تاکنون هزاران شاگرد در رشتههای مختلف روخوانی، روانخوانی، حفظ، مفاهیم قرآن کریم تربیت کرده و دورههای تربیت مربی زیادی را نیز برپا کردهاند. بسیاری از مربیان قرآن کریم که در شهرکهای نیروی هوایی مشغول به تدریس هستند از شاگردان همسر شهید عبدالکریمی هستند که با حضور در بندرعباس و گذراندن دورههایی تربیت مربی تحت نظارت وی، حافظ کل قرآن شدهاند و به پایگاههای دیگر منتقلشدهاند و بهعنوان مربی و مدرس مشغول به امر تدریس هستند.
در حال حاضر مؤسسه قرآن و عترتی با نام شهید در پایگاه با مدیریت بخش بزرگسالان با همسر شهید است و دارای شعبی در سطح بندرعباس است که گسترش پیدا کرده است و بیش از هزاران قرآنآموز دارد. همچنین فعالیت آموزش قرآن در فضای مجازی با عنوان این شهید مزین است.
انتهای پیام