معمار بهشت و جهنم انسان است/ آتشی در بدن که گنهکار نمی‌بیند
گروه اندیشه ــ استاد برجسته اخلاق با اشاره به فرمایش امیرمؤمنان(ع) در دعای کمیل گفت: حضرت می‌فرمایند که اگر در دنیا معاندی نبود که با خدا دشمنی کند جهنمی ساخته نمی‌شد. اگر گناه و لجبازی‌ها نبود تمام این هفت طبقه جهنم نیز بهشت بود و این مردم هستند که این جهنم را ساخته‌اند و خودشان معمار بهشت هستند؛ بنابراین آتش دوزخ خود مردم یعنی عقاید باطل آنان است.
به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان، از اساتید برجسته اخلاق، شب گذشته، پنجم مرداد، در ادامه سلسله جلسات سخنرانی در حرم مطهر رضوی، به ادامه بحث در زمینه ویژگی‌ها و صفات شیعه پرداخت.
وی بیان کرد: مجموعه بسیار مهمی از روایات در کتاب‌های با ارزش کافی، وسائل‌الشیعه، عیون اخبارالرضا(ع) و تحف‌العقول از چند امام، مانند امام سجاد(ع)، امام باقر(ع)، امام صادق(ع)، امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) در مورد ویژگی‌های شیعه واقعی نقل شده است. برای اینکه به محضر امامان دیگر احترام کنم از هر کدام در مورد شیعه روایتی را نقل می‌کنم و مفصل‌ترین روایت را که از حضرت رضا(ع) روایت شده در جلسات دیگر بیان می‌کنم.
در روایتی از امام صادق(ع) این گونه وارد شده است که «إِنَّمَا شِیعَةُ جَعْفَرٍ مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اِشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَه»؛ همانا شیعه امام صادق(ع) کسى است که شکم و فرج خود را از حرام نگه دارد و بسیار کوشش کند و براى آفرینندۀ خود کار کند و به ثواب او امیدوار و از شکنجه‌اش ترسان باشد». این جمله ظاهرا به ما می‌گوید که شیعیان ما اهل بیت(ع) سراغ حرام نمی‌روند و نیتی برای به دست آوردن حرام ندارند. چرا؟ چون در یک روایتی امام صادق(ع) فرمود شیعیان ما انسان‌های دارای شناخت هستند. در حد خود و شیعه بودنشان مسائل الهی را می‌شناسند و عواقب حرام را می‌دانند. برای نمونه چون شیعه با جلسات مذهبی و مطالعه معارف الهی سروکار دارد، می‌داند که حرام عین آتش روز قیامت است.
انصاریان تصریح کرد: در روایتی از امام صادق(ع) این گونه وارد شده است که «إِنَّمَا شِیعَةُ جَعْفَرٍ مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اِشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَه»؛ همانا شیعه امام صادق(ع) کسى است که شکم و فرج خود را از حرام نگه دارد و بسیار کوشش کند و براى آفرینندۀ خود کار کند و به ثواب او امیدوار و از شکنجه‌اش ترسان باشد». این جمله ظاهرا به ما می‌گوید که شیعیان ما اهل بیت(ع) سراغ حرام نمی‌روند و نیتی برای به دست آوردن حرام ندارند. چرا؟ چون در یک روایتی امام صادق(ع) فرمود شیعیان ما انسان‌های دارای شناخت هستند. در حد خود و شیعه بودنشان مسائل الهی را می‌شناسند و عواقب حرام را می‌دانند. برای نمونه چون شیعه با جلسات مذهبی و مطالعه معارف الهی سروکار دارد، می‌داند که حرام عین آتش روز قیامت است.
این استاد برجسته اخلاق در ادامه بیان کرد: شیعه می‌داند که آتش دوزخ در هفت طبقه با کمک بنزین، نفت، نفت کوره و هیزم روشن نیست، شیعه از طریق قرآن مجید یاد گرفته که انواع عذاب‌های دوزخ همگی گناهان زمان دنیا است و هیزم دوزخ خود انسان است. البته اعمال انسان مراد است. در سوره مبارکه بقره آمده است که «فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِی وَقُودُهَا النَّاسُ». یعنی ای مردم خود را از درگیر شدن با آتش در روز قیامت حفظ کنید. آتشی که هیزم آن خود انسان است؛ یعنی این انسان است که با گناهان چشم، گوش، زبان، دست، شکم و بدنش آتش را به روز قیامت منتقل می‌کند؛ یعنی این گناهان اعضا و جوارح آتش هستند، اما چون گناهکار در دنیا زندگی می‌کند آتش را نمی‌بیند و سوزندگی آن را حس نمی‌کند.
انصاریان تصریح کرد: اینجا عذاب به صورت گناه دیده می‌شود، اما روز قیامت به صورت آتش است. همچنین فرمود: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا» یعنی ای مومنان خودتان و زن و بچه‌تان را از افتادن در آتش جهنم حفظ کنید. منشأ این آتش را نیز در ادامه آیه بیان کرد و فرمود «وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ»، هیزم این آتش خود انسان است. جهنم استقلالی ندارد که خداوند هفت طبقه روی هم قرار داده باشد و آتش آماده کرده باشد و روز قیامت آن‌هایی که مستحق آتش هستند را بیندازد در آتشی که خودش فراهم کرده است. آتش دوزخ را انسان‌ها با گناهانی که مرتکب می‌شوند می‌آورند.
وی در ادامه افزود: پیامبر اکرم(ص) با جبرئیل هم‌سفر معراج بود و از جمله جا‌هایی که نشان پیامبر(ص) دادند بهشت و جهنم بود. پیامبر(ص) فرمودند دیدم که همه بهشت حاضر نیست و بخشی از آن ساخته شده و بخشی از آن بیابان بی سر و ته است و یک بخش نیز کارگران کار می‌کنند و ...، به جبرئیل گفتم داستان از چه قرار است؟ گفت: ای رسول خدا(ص) آن بخش از بهشت که ساخته شده، بهشتیانش از دنیا رفته‌اند و در زمان حیاتشان با عبادت خدا و با خدمت به خلق و با اخلاق حسنه و کار خیر بهشت خود را ساخته‌اند، اما اینکه می‌بینید کارگران سازندگی می‌کنند و گاهی کار را تعطیل می‌کنند مربوط به آن‌هایی است که زنده هستند.
انصاریان بیان کرد: برای این‌ها مصالح می‌فرستند که مصالح کار خیر است و تا وقتی مصالح فرستاده می‌شود، فرشتگان مشغول به ساختن می‌شوند و وقتی بندگان خوابند و کار خیری نمی‌کنند، فرشتگان مصالح ندارند، لذا آن‌ها نیز می‌ایستند تا مصالح فرستاده شود تا بهشت را بسازند و جهنم نیز همین‌طور است و اول یک جای خالی بوده است. امام علی(ع) در دعای کمیل اعلام کرده است که معاندی در دنیا نبود که با خدا دشمنی کند و اگر منکری نبود که وجود خدا را انکار کند، جهنمی ساخته نمی‌شد. اگر گناه و لجبازی‌ها نبود تمام این هفت طبقه جهنم نیز بهشت بود و این مردم هستند که این جهنم را ساخته‌اند و خودشان معمار بهشت هستند؛ بنابراین آتش دوزخ خود مردم یعنی عقاید باطل آنان است. گناهان مردم است که در قیامت به صورت آتش ظهور پیدا می‌کند؛ لذا این قطعه مهمی است که باید مورد توجه همه باشد.
وی در ادامه افزود: قبل از اینکه غنائم جنگی را تقسیم کنند کسی حق ندارد برای خودش غنیمت بردارد و ببرد و باید پیامبر(ص) و امام(ع) یا کسی که از طرف پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) سرپرستی امت را به دست دارد، غنائم را آن طور که صلاح می‌داند تقسیم کنند. جنگ خیبر تمام شد و غنائم را به دستور پیامبر(ص) در منطقه‌ای آوردند و دپو کردند تا بعد رسول خدا(ص) بیاید و بین مسلمانان و مردم مؤمن تقسیم کنند. غنائم تقسیم شد و یکی از مسلمانان نزد رسول خدا(ص) آمد و یک جفت بند کفش نشان ایشان داد. گفت قبل از اینکه غنائم تفسیم شود این یک جفت را از لا‌به‌لای غنائم برداشته‌ام، حال آیا نسبت به این یک جفت مسئولیت دارم؟ فرمودند: این بند کفش را ببر و روی غنائم بگذار تا ببینیم چه چیزی به تو می‌رسد. اگر این بند را برده بودی و به کفش می‌بستی، روز قیامت این یک بند کفش به صورت آتش به دو پای تو بسته می‌شد. آن که ملک واقعی انسان نیست و خداوند، پیامبر(ص) و ائمه(ع) انسان را مالکش نمی‌دانند حرام است که آن را برداریم؛ بنابراین شیعه آتش انبار نمی‌کند.
انتهای پیام
