امام محمد باقر(ع)؛ بهترین الگوی جهاد علمی و فرهنگی

حجت‌الاسلام علی خلیفاوی، رئیس اداره تبلیغات اسلامی شهرستان بندرلنگه در گفت‌وگو با ایکنا از هرمزگان، ضمن تسلیت شهادت امام محمد باقر(ع) اظهار کرد: این امام بزرگوار که در اول رجب یا به روایتی سوم صفر سال ۵۷ هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند، فرزند امام سجاد (ع) و اموال عبدالله دختر امام حسن مجتبی (ع) هستند.

وی ضمن اشاره به اینکه ایشان اولین امامی هستند که اصل و نسبان به نسل فاطمی و علوی برمی‌گردد، بیان کرد: امام کنیه و القاب متفاوتی دارند مانند ابوجعفر، شاکر، امین، صابر، ذاکر و... اما معروف‌ترین لقب ایشان امام محمد باقرالعلوم است که به نشان می‌دهد ایشان امامی هستند که شکافنده علوم و معضلات فکری و حل‌کننده مسائل پیچیدگی‌های علوم و گستردگی دانش و معارف اسلامی هستند و این امام گران‌قدر مانند لقبشان شخصیتی منحصر به فرد دارند.

رئیس اداره تبلیغات اسلامی بندرلنگه ادامه داد: بنا بر روایتی ایشان در واقعه کربلا حضور داشتند و تقریباً 4 ساله بودند. همچنین در زمان به عهده گرفتن امامت شیعیان ۳۶ سال داشتند و به مدت ۱۹ سال و ۲ ماه امامت کردند و در سن ۵۷ سالگی توسط خلیفه اموی در شهر مدینه به شهادت می‌رسند. البته هشام بن عبدالملک حاکم مدینه، ابراهیم بن وليد بن عبدالملک مروان دستور می‌دهد امام(ع) را به شهادت برساند.

خلیفاوی با اشاره به اینکه شیعیان، امام پنجم را بیش از هر چیز به لقب باقرالعلوم می‌شناسند، اضافه کرد: وجود مناظرات علمی فراوان، تربیت حدود ۵۰۰ شاگرد در علوم مختلف، صدور بیش از 30 هزار حدیث و روایت در شرایطی که احیای حدیث، سال‌های سال جرم محسوب می‌شد، مدون کردن فقه اسلامی بر اساس قرآن، عقل و سنت، روشن کردن حقیقت حکمت و عرفان اسلامی، تفسیر قرآن به‌عنوان خدمتی ارزنده و… نشانگر این است که امام باقر(ع) یا مؤسس، مبین و مروج بسیاری از علوم بوده‌اند.

وی افزود: مرقد این امام بزرگوار در بقیع، کنار جدشان امام حسن مجتبی (ع)، پدر بزرگوارشان امام سجاد (ع) و فرزندشان امام جعفر صادق (ع) بدون نور و چراغ قرار دارد. همچنین در رابطه با نحوه به شهادت رسیدن ایشان نظرات متفاوتی بیان شده. بعضی‌ها می‌گویند به ایشان سم خوراندند و در جایی از نقل‌ها که خیلی معتبرتر است گفته‌اند که زهر به زین اسبشان زدند و به امام(ع) اصرار کردند که بر آن اسب سوار شوند و در اثر این زهر امام سه روز در بستر بیماری بودند و سپس به شهادت رسیدند.

وی با اشاره به این موضوع که امام سیاست تقیه را در آن زمان اتخاذ کردند، تصریح کرد: امام محمد باقر(ع) مبارزه فرهنگی و علمی را به اقدامات سیاسی ترجیح دادند و کل مبارزات ایشان با سیاست تغییر و مبارزه فرهنگی و علمی بود؛ یعنی به لحاظ فکری و فرهنگی، جریانات فکری آن جامعه که متناقض و فرقه‌های متفاوتی همانند خوارج، معتزله و گروه‌های دیگری بودند، اقتضا می‌کرد که از لحاظ فرهنگی و علمی با آن جامعه مبارزه کنند.

رئیس اداره تبلیغات اسلامی بندرلنگه عنوان کرد: با توجه به شبیخون فرهنگی دشمن و تلاش های بدون وقفه‌اش برای کوچک نشان دادن دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی به خصوص در فضای مجازی و تائیدات مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) به مسئله جهاد ترکیبی، امروز بهترین الگو برای مبارزات فرهنگی و علمی امام محمد باقر(ع) هستند.

خلیفاوی بیان کرد: با تحقیق و تفحص در احوالات حضرت امام محمدباقر (ع) به این نتیجه می‌رسیم که اگر آن بزرگوار را الگوی زندگی شخصی و اجتماعی خود قرار دهیم، می‌توانیم به سعادت دنیوی و اخروی برسیم. برتر بودن علم بر ثروت، مبارزه و جهاد با سلاح علم، استفاده از فرصت‌ها و تکیه‌بر فرصت سازی و نه فرصت سوزی، پرداخت زکات علم به‌واسطه نشر و گسترش علوم، از ویژگی‌های بارز امام محمدباقر (ع) در بعد شخصیت علمی ایشان است که می‌تواند الگویی برای ما بوده و همچنین زیربنای تحول جامعه اسلامی و انسانی را تشکیل دهد.

وی در پایان یادآور شد: دوره امامت ایشان مصادف بود با فشارهای خلفای بنی‌امیه و حکام آن‌ها با شیعیان در عراق و موضع‌گیری امام باقر(ع) علیه دستگاه ملایم بود و به خاطر بقای هسته مقاومت شیعه هرگونه مخالفتی را سرکوب می‌کردند.