در ساختار و سیستم آموزشی از دبستان تا دانشگاه افراد و گروههای زیادی مشغول فعلیت هستند که در این بین نقش معلمها برجستهتر است. معلم علاوه بر تعلیم علوم مختلف بر تربیت دانش آموزان نیز اهتمام میورزد. پدر و مادر در قالب خانواده اولین افراد در تربیت و شکلگیری شخصیت افراد هستند، اما اینکه در اجتماع چه گونه پرورش یابند و در مسیر درست هدایت شوند هم حائز اهمیت است.
معلمها رسالت بزرگی بر عهده دارند که با دلسوزی و مهربانی، دینداری و انصاف، انسانساز هستند و این بزرگترین خدمتی است که معلمها به جامعه میکنند. بسیاری از افراد موفقیتها و مسیر درست یافتن در زندگیشان را مرهون معلمهایی هستند که سالها با آنها در ارتباط بودهاند.
«محمدرضا صدریراد» نمونهای برجسته و ارزشمند از معلمهای انسانساز است که دانش آموزان و افراد زیادی را به سوی خوبیها تعلیم داده و تربیت کرده است. آنچه در ادامه میخوانید حاصل گفتوگوی صمیمی با این معلم بازنشسته و فعال قرآنی است.
معلم قرآن هرمزگانی در گفتوگو با خبرنگار ایکنا هرمزگان، از خودش و شروع علاقهاش به قرآن چنین میگوید: 62 ساله و فرهنگی بازنشسته از دیار جنوب میهن اسلامی و قرآنی هستم. تا آنجا که به یاد دارم انس با قرآن را از کودکی با انفاس پاک مادر و سفارشات وی آغاز کردم.
وی ادامه داد: در دوران تحصیل، قرائت قرآن در صف صبحگاه را بر عهده داشتم و از سال دوم دبیرستان در مسجد محل معلمی قرآن را آغاز و در طول سنوات خدمت در آموزش و پرورش از کلاس درس تا مسئولیتهای مختلف اجرایی داخل و حتی خارج از کشور و دانشگاه، ملازم این کتاب الهی بودهام.
صدریراد افزود: از سال 84 با تشکیل مؤسسه قرآنی صدرا، تحت نظر دارالقرآنالکریم سازمان تبلیغات اسلامی فعالیتهای قرآنیام وجهه قانونمندتر و اصولیتری به خود گرفت. با گسترش دایره دوستی با اساتید قرآنی در کشور به ویژه تهران و مشهد مقدس و ارتباط با آنها در مدت 10 سالی که مسئولیت دارالقرآن را بر عهده داشتم به لطف پروردگار ثمره و برکت این فعالیتها تنها در مؤسسه قرآنی صدرای هرمزگان تاکنون تربیت 6 هزار مربی، حافظ و قاری قرآن و همچنین قرآنآموزانی است که ذخیرهای برای استان و کشورند.
وی افزود: آثار پربرکت و مولد فعالیتهای آموزشی و تبلیغی که در زمان مسئولیتم در دارالقرآن استان هرمزگان در شهرهای مختلف استان صورت گرفت، همچنان جاری و ساری است و امیدوارم علاقهام به ادامه این مسیر که از بطن مادر با تلاوت قرآن او هدیه گرفتهام تا برزخ و قیامت همراه داشته و قرآن شفیعم شود.
این فعال قرآنی اظهار کرد: رمز تأثیرگذاری معلم قرآن و برکت ماندگاری آن در زندگی فردی، اجتماعی و شغلی به خود قرآن برمیگردد: «بِالْحَقِّ نَزَلَ» و هر چیزی به این حقیقت پیوند بخورد حقیقی و ماندگار خواهد شد. راز تأثیر در فراگیران قرآنی در همه سطوح سنی و آموزشی از نونهالان تا دانشگاه و اقشار مختلف اجتماعی نیز همین بوده است. باور ذهنیام از ابتدا همین بوده و خواهد بود که «قرآن تنها راه نجات است» و تمام تلاشم در همه عرصههای فعالیت تحقق این باور بوده و هست.
صدریراد از خاطرات با قرآن بودنش چنین میگوید: تمام لحظههای با قرآن بودن و فعالیت کردن و ملازم قرآن بودن برایم خاطره است و قابل تفکیک نیست. از آموزش نونهالان در روستاهای دور افتاده به عنوان نیروی فرهنگی جهاد سازندگی، تا دوران دانشجوئی هنگام ماه مبارک رمضان که در تابستان جنوب ادای تکلیف میکردم و خوشحالم هماکنون همین افراد در ردههای مختلف مسئولیتی، عناصر فعال قرآنی اداری و آموزشی هستند.
وی از آموزش و فعالیت در کاروانهای حج یاد کرد و گفت: از سال 74 تاکنون توفیق آموزش در کاروانهای حج در قالب دفتر زیارتی و به عنوان خادمالحجاج در مدارس، دانشگاهها، مساجد و... را داشتهام که همه آنها لحظات ماندگاری است و نمیدانم کدام یک از آنها توشههای خالص سفر آخرت و ملازم من خواهد بود. شیرینترین این لحظات سختترین آنها در مکان و زمان انجامشان بوده است.
صدریراد مشکل اصلی جامعه قرآنی کشور را عدم توجه اساسی به زیربنای ساختار قرآنی جامعه خواند و تصریح کرد: عدم توجه اساسی به ساختار قرآنی جامعه و تودههای قرآنی در جامعههای کوچک ازجمله خانواده در تمام کشور از مشکلات جدی است. سالیان درازی است که بیسوادی قرآنی را جدی نمیگیریم. یک اتفاق ساده این است که با آموزش عمومی در هر خانواده، هر فرد بتواند قرآن را بدون غلط بخواند، مفاهیم ساده آن را بداند و با تفسیر روان و کاربردی آن آشنا باشد و این کمترین انتظاری است که از نظام مبتنی بر احکام دینی و قرآنی میرود.
وی خاطرنشان کرد: تلاش بیوقفه دستاندرکاران و دلسوزان را نادیده نمیگیرم، اما هماکنون ظلم بزرگ فراموش کردن مراکز و مؤسسات قرآنی است که بعضاً جشن تعطیلی آنها نیز رسماً برگزار و اعلام شد و جای نگرانی و تأسف دارد.
این فرهنگی بازنشسته به نقش مهم معلم در جامعه اشاره کرد و گفت: اساسیترین نقش و جایگاه را در هر جامعهای معلم بر عهده دارد، اگر بخواهیم به پویایی و رسیدن به اهداف عالیه و امالقرا شدن بیندیشیم این نقش حقیقیتر خواهد شد. اما با بررسی عملکرد حقیقی افراد و مراکز تصمیم گیر و عملیاتی در جامعه به این نتیجه میرسیم که این مسئله باور حقیقی و دغدغه آنها نیست.
وی در پایان یادآور شد: رفتار عملگرایانه، توجه به توصیههای دلسوزانه مرشد قرآنی این نظام و مملکت، مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) است.
انتهای پیام