حفظ امامت و ولایت؛ دلیل سکوت امام سجاد(ع) پس از عاشورا

به گزارش ایکنا از هرمزگان، حجت‌الاسلام رضا مهدوی، امام جمعه موقت رودان، شب گذشته، 30 مردادماه، در نشست‌ مجازی بزرگداشت مقام شامخ حضرت امام سجاد(ع) به میزبانی کانون فرهنگی و هنری نینوا شهر بیکاه شهرستان رودان، با اشاره به اینکه خداوند همه چیز را در این جهان نیکو آفریده است، اظهار کرد: عالم هستی فیض ربانی است و اگر قرآن در زندگی فردی باشد، یعنی فیض ربانی همراه اوست. کسی که در پناه چنین کتابی باشد، هرگز سلطه‌پذیر و تسلیم دشمن درونی که هوس است و دشمن بیرونی نمی‌شود؛ چراکه این انسان در پناه پروردگار دوعالم قرار دارد و این مسئله در سراسر واقعه کربلا وجود داشت.

وی با اشاره به قیام امام حسین(ع)، نوع عملکرد ایشان و رویکرد امام سجاد(ع)، افزود: ممکن است این شبهه و سؤال ایجاد شود که علت تفاوت فاحش میان عملکرد سیدالشهدا(ع) با سایر ائمه طاهرین به جز امام زمان(عج) که زمان ظهور ایشان نرسیده است، چیست و چرا امام حسن(ع) صلح‌نامه را امضا کردند، چرا امام سجاد(ع) با دعا به بیان مسائل دینی و اجتماعی پرداختند؟

امام جمعه موقت رودان تصریح کرد: اقتضائات زمانه‌ای که هرکدام از ائمه(ع) در آن قرار داشتند منجر به این نوع عملکرد شد. وقتی این اقتضائات را در نظر بگیریم، طبیعی است که رفتارها نیز متفاوت باشد. نکته دوم اینکه کاری که امام حسین(ع) انجام داد با توجه به رویکرد سایر ائمه(ع) اصل نیست. به این معنا که وقتی خداوند امامی را به‌سوی مردم می‌فرستد و به عنوان لسان صادق نبی معرفی می‌شود، آن امام همام باید بتواند با اندرز و نصیحت مردم را متقاعد کند، آنان نیز اندرز امام را بپذیرند و امام نباید از راه تیغ و شمشیر دین خدا را حاکم کند اما این مسئله در مورد امام حسین(ع) و دورانی که آن حضرت پشت سر گذاشت متفاوت است، قیام آخرین راه بود و راه و گزینه دیگری جز این برای سیدالشهدا(ع) باقی نمانده بود.

مهدوی تصریح کرد: در مسئله اسارت اهل بیت(ع) بعد از عاشورا، وقتی آن بزرگواران وارد کوفه شدند، امام زین‌العابدین(ع) به عنوان امام زمانشان همراه و دنبال این قافله بود. در آن زمان ایشان باید داعیه امامت و ولایت می‌داشتند اما اصلاً چنین داعیه‌ای را مطرح نکردند. آن حضرت با شرایط و زمانه‌ای مواجه بودند که چاره‌ای جز این نبود لذا حکم خدا و فتوا از زبان حضرت زینب(س) بیان می‌شد.

وی یادآور شد: اصل مسئله حفظ امامت بود و این سلسله نباید منقطع می‌شد، لذا در آن شرایط امام سجاد(ع) باید سکوت می‌کردند تا اصل امامت و ولایت باقی بماند و حضرت بر اساس رویکردی مبتنی بر اقتضائات جامعه به طرح مسائل بپردازد.