زندگی امیرالمؤمنین(ع)؛ از کعبه تا مسجد کوفه

به گزارش ایکنا از هرمزگان، حضرت علی(ع)، امام خوبی‌ها، مهربانی‌ها، قرآن ناطق و پدر یتیمان کوفه بودند و زندگی سراسر ایثار و جان‌فشانی ایشان در راه اسلام از لحظه میلاد تا شهادت، مکتب مهمی برای زیستن به سبک زندگی اسلامی است. در این رابطه با یکی از پیرغلامان و کارشناسان سنت‌ها و آیین‌های عزاداری استان، گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید:

غلام پورعبداللهی، کارشناس سنت‌ها و آئین‌های عزاداری هرمزگان در گفت‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: با مطالعه تفسیر نهج‌البلاغه از زبان «ابن ابی‌الحدی معتزلی» و «عبدالفتاح عبدالمقصود» به عظمت وجودی امیرالمؤمنین علی(ع) بیشتر پی می‌بریم.

وی در ادامه به بیان شعری در وصف حضرت علی(ع) پرداخت و گفت:

علی علیم و علی عالم و علی اعلم

علی حکیم و حاکم و علی صفدر

علی است آنکه یلان را ببست و کرد آزاد

به ابن عم نبی شاه لافتی صلوات

والی ملک ولایت، شه ابرار علی است

قوت بازوی دین، محرم اسرار علی است

کارشناس سنت‌ها و آئین‌های عزاداری هرمزگان با اشاره به اینکه حضرت علی(ع) کسی بود که از خانه حق آمد و در هاله حق رفت، تصریح کرد: فاطمه بنت اسد مادر آن حضرت، فرزندانی به دنیا آورده بود اما زمانی که می‌خواست علی(ع) را به دنیا آورد، گویا این ندا به او می‌رسد که سمت خانه حق برود. وقتی عیسی به دنیا می‌آمد به میریم  ندا آمد که از بیت‌الله خارج شو اما زمانی که حضرت علی(ع) پا به عرصه وجود می‌گذاشت، به فاطمه بنت اسد امر شد که به خانه خدا داخل شو. در حالی که بت‌پرستان به شست و شوی بت‌های خود مشغول بودند، دیدند بانویی وارد شد، دیوار کعبه به اندازه قامتش باز و به مدت سه روز مهمان کعبه شد و مولودش در خانه حق پا به عرصه وجود گذاشت.

پورعبداللهی افزود: علی بن ابی‌طالب(ع) در سن 6 سالگی به خانه رسول خدا رفت. وقتی کلاس درس مسجدالحرام، استاد رسول اکرم(ص)، کتاب درس قرآن کریم و دانش‌آموز علی بن ابی‌طالب باشد، مسلم است که علی ابن ابی‌طالب(ع) چه شخصیت بزرگی است. او اولین مردی بود که اسلام آورد و پشت سر پیامبر(ع) به نماز ایستاد؛ لذا در عزمت و مقام علی(ع) شکی نیست.

وی بیان کرد: ایشان در 25 سالگی درب خانه پیامبر(ص) را برای خواستگاری از فاطمه زهرا(س) به صدا در آوردند و دری که به روی دیگر خواستگاران باز نمی‌شد بر روی امیرالمؤمنین(ع) باز شد و نبی اکرم(ص)، علی(ع) را به عنوان داماد خود قبول کردند.

جز علی کسی نبدی همسر زهرای بتول

شیر حق، نفس نبی، بر سر اقرار علی است

کارشناس سنت‌ها و آئین‌های عزاداری هرمزگان عنوان کرد: وقتی پیامبر اکرم(ص) از مکه خارج شدند، امانت‌های مردم  را به امیر المومنین(ع) سپردند تا به دست صاحبانش برساند و هجرت را آغاز کردند. همان‌طور که خداوند در آیه 58 سوره نساء می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا؛ همانا خدا به شما امر می‌کند که امانت‌ها را به صاحبانش باز دهید و چون حاکم بین مردم شوید به عدالت داوری کنید. همانا خدا شما را پند نیکو می‌دهد، که خدا شنوا و بیناست».

پورعبداللهی ادامه داد: حضرت علی(ع) هجرتی داشتند به نام هجرة الفواطم؛ بعد از هجرت رسول خدا(ص) به مدینه، علی(ع) سفارش‌های پیامبر را در مکه به انجام رساند، و همراه با فواطم، یعنی  3 فاطمه که حضرت فاطمه (س) دختر رسول‌الله، فاطمه بنت اسد، مادر علی(ع) و فاطمه دختر زبیر بن عبدالمطلب، همسر مقداد بن اسود بودند و برخى دیگر از مسلمانان غریب و ضعیف، در قالب کاروانى کوچک هجرت خود را آغاز کرد چراکه علی(ع) نمی‌تواند از پیغمبرش جدا باشد.

وی با بیان اینکه برای فهمیدن عظمت امیرالمؤمنین باید فداکاری‌های ایشان برای پیامبر و اسلام را مطالعه کنیم، خاطرنشان کرد: شجاعت ایشان در میدان جنگ بدر و احد سرآمد بود.

در احد کس نبد آن دم که شود یار نبی

کرد محفوظ تن احمد مختار، علی است

کارشناس سنت‌ها و آئین‌های عزاداری هرمزگان یادآور شد: در غدیر خم نیز آیه‌ای بر پیامبر نازل شد که «یا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ» (مائده/ 67) اى پيامبر آنچه را كه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده، برسان و اگر نرسانى، پيام او را ابلاغ نکرده‌ای و خداوند تو را از مردم حفظ مى‌كند همانا خدا گروه كافر را هدايت نمی‌کند». باز هم آیه نازل شد که «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً» (مائده/ 3) امروز دينتان را بر شما كامل كردم و نعمت خود را بر شما به پايان رساندم و اسلام را به عنوان دين بر شما پسنديدم».

پورعبداللهی ادامه داد: بسیاری در غدیر خم با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کردند اما بعد از پیامبر(ص) بیعت خود را شکستند و حضرت برای حفظ اسلام 25 سال سکوت کردند اما در حکومت 5 ساله حضرت علی(ع) 3 جنگ جمل، صفین و نهروان را به ایشان تحمیل کردند، هرچند هریک از این جنگ‌ها به نفع اسلام تمام شد.

وی بیان کرد: در خصوص ضربت خوردن و شهادت ایشان هم ابن ملجم مرادی با برک بن عبیداللّه تمیمی و عمرو بن بکر تمیمی قرار گذاشتند که امام علی(ع)، معاویه و عمرو بن عاص را به قتل برسانند. ابن ملجم به کوفه آمد و در سحرگاه رمضان، شمشیر خود را زهرآلود کرد و آن را در مسجد کوفه به فرق سر مبارک حضرت، زد. حضرت زینب(س) در آن شب ناله سر می‌دهند و به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) اعلام می‌کنند که به مسجد بروید.

از فلک ناله به آواز جلی می‌شنوم

از ملائک خبر قتل علی می‌شنوم

این پیرغلام هرمزگانی  ادامه داد: امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نگران به سمت مسجد کوفه حرکت می‌کنند:

آن دو شهزاده به هم دیده نمناک زدند

سوی محراب قدم با دل غمناک زدند

در محراب بدیدند که خم گردیده

مرتضی کشته شمشیر ستم گردیده

اندر آن دم، تن آن خسرو بی‌تاب و توان

هر دو برداشته گشتند به‌سوی خانه روان

تا به نزدیک رسیدند علی کرد بیان

بگذارید شوم خود به‌سوی خانه روان

کس مبادا ز ره من به پیش افتد

که دل زینبم از غصه به تشویش افتد

کرد در خانه چه جا آن بدن بی‌جان را

خواستندی به علاجش حسن نعمان را

دید نعمان که سر سرور انس و جان را

دست غم زد به سر و کرد بلند دفغان را

گفت این زخم که ظاهر شده بی‌درمان است

شه دین یک شب دیگر به شما مهمان است

این سخن در حرم افتاد و فغان در حرمین

حسن از شدت غم ریخت فرو خون ز دو عین

پورعبداللهی در پایان یادآور شد: حضرت علی (ع) در شب 21 رمضان، رو به قبله شدند و دیده‌های خود را روی هم قرار دادند و دست‌ها و پاهای مبارک خود را به‌سوی قبله دراز کردند و برای شهادت به وحدانیت الهی و رسالت حضرت (ع) فرمودند: «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له واشهد ان محمدا عبده و رسوله» آنگاه با قدم شهادت، به‌سوی بهشت رفتند و آنگاه صدای شیون و گریه از خانه امام علی (ع) بلند شد. ایشان میراثی از وصایا و حکمت‌ها و گفتار و کردارشان تا فرزندان گرانقدرشان از خود به‌جای گذاشتند که زنده بودن اسلام تا امروز و تا روز رسیدن حکومت عدلش به امام زمان(عج) مدیون آن است.