پساکرونا؛ دوران پیدایش پارادوکس‌های آشکار
یک تحلیلگر جغرافیای سیاسی گفت: احتمالاً در دوران پساکرونا در پارادوکسی آشکار، شاهد رشد هم‌زمان و به تعبیری تشدید و رادیکالیزه شدن فردگرایی و جمع‌گرایی و همچنین رشد ناسیونالیسم و انترناسیونالیسم، میهن‌دوستی انزواگرایانه و جهان‌وطنی خواهیم بود.
مهدی میرزاده کوهشایی، تحلیلگر جغرافیای سیاسی و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با ایکنا از هرمزگان، اظهار کرد: برای ارزیابی پیامدهای بحران کرونا باید بیش از این جلو رفت و منتظر مسیر آینده گسترش یا افول این ویروس بود، هنوز اظهارنظر درباره شرایط جامعه در دوره پساکرونا زود و صرفاً در حد گمانه‌زنی اولیه است. تغییرات اجتماعی متناسب با کیفیت متغیرها، عمق، دامنه، شدت آن‌ها و تضاد آن‌ها با وضع موجود و پیش‌فرض‌های ما در شرایط پایدار متفاوت خواهد بود، ازاین‌رو به نظر می‌رسد باید چند سناریو درباره کرونا متصور شد و بر مبنای آن به گمانه‌زنی و تحلیل اقدام کرد.
دامنه شیوع کرونا؛ تعیین‌کننده پیامدهای این بحران
وی ادامه داد: در مرحله بعد با توجه به اثرات کرونا بر بخش‌های مختلف جامعه می‌توان درباره پیامدها و تغییرات صحبت کرد، درواقع دامنه شیوع و میزان آسیب‌پذیری در این زمینه تعیین‌کننده است. ازآنجاکه همه مناطق و اقشار حداقل تاکنون، به یک‌میزان تحت تأثیر کرونا نبوده‌اند، تغییرات متفاوت است.
این تحلیلگر جغرافیای سیاسی تصریح کرد: کرونا برای افراد مختلف با توجه به قدرت ادراک، توان تحلیل و ... پیام‌های متفاوتی دارد، برای یک معلم ممکن است تغییراتی عمیق در جهان‌بینی، روابط، تحلیل‌ها، اعتقادات و ... داشته باشد، حال‌آنکه برای یک کشاورز یا تاجر این‌گونه نباشد. در مقیاس‌های جغرافیایی نیز همین‌طور است، برای مثال بازتاب‌های فرهنگی کرونا در فضاهای منزوی و محیط‌های روستایی با شهرهای بزرگ، کلان‌شهرها و جهان‌شهرها متفاوت است.
اثرات غیر قابل انکار کرونا بر جامعه
میرزاده افزود: به نظر می‌رسد آگاهی عمومی، قدرت تحلیل، بهره‌مندی از اطلاع‌رسانی دقیق درباره خسارات و اثرات کرونا، میزان سواد، تدین، طبقات اجتماعی و اقتصادی افراد، نوع مواجهه و میزان تغییرات میان افراد را متفاوت خواهد کرد اما به‌طورکلی کرونا با توجه به تردیدها و تغییراتی که در تعاریف تهدید، امنیت، امنیت ملی، استقلال، ناسیونالیسم، دین‌داری و کارکرد دین، علم و تکنولوژی و قدرت طبیعت به وجود آورد اثرات غیرقابل‌انکاری بر جامعه خواهد گذاشت.
وی ادامه داد: برای مثال احتمالاً در آینده در پارادوکسی آشکار، شاهد رشد هم‌زمان و به تعبیری تشدید و رادیکالیزه شدن فردگرایی و جمع‌گرایی و همچنین رشد ناسیونالیسم و انترناسیونالیسم، میهن‌دوستی انزواگرایانه و جهان‌وطنی، تحول در کارکرد دین و بازتعریف اثر مذهب در جامعه به‌خصوص اقشار سنتی و با اطلاعات سطحی دینی خواهیم بود.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: ازاین‌رو با توجه به گسترش غیرقابل‌برگشت دسترسی به اطلاعات و فضای مجازی، الزامات جدیدی برای حکمرانی نیاز است که باید در آن شفافیت، تساهل، پاسخگویی و تکثرگرایی بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام
