حقیقت‌جویی امام محمدباقر(ع) و احیای تشیع
مدرس دانشکده علوم قرآنی بندرعباس گفت: امام محمدباقر(ع) در جلسات عمومی و علنی مباحث علمی را شفاف‌سازی می‌کردند و حقیقت‌جویی را با احادیث و سخنرانی‌هایشان همراه می‌کردند، همین مسئله موجب احیای تشیع شد.
راضیه غلامی، مدرس دانشکده علوم قرآنی بندرعباس در گفت‌وگو با ایکنا از هرمزگان، ضمن تبریک ولادت امام محمدباقر(ع) اظهار کرد: لقب پنجمین امام شیعیان و فرزند امام سجاد(ع) باقر است، یعنی دانش را می‌شکافد و اسرار آن را کشف می‌کند، ایشان در روزگاری به سر می‌بردند که مردم طبق معمول سرگرم کارهای دنیوی خود بودند و به علم، دانش، عرفان و معرفت کاری نداشتند و حتی در تلاش بودند به مذهب‌های تصوف روی آورند، در چنین روزگاری امام محمدباقر(ع) با تشکیل کلاس درس و مذاکره علم، مردم را به دانش آموختن فرا می‌خواندند و حتی کسب علم را به‌عنوان جهاد معرفی کرده بودند.
وی افزود: این امام بزرگوار با رغبت و مهربانی مردم را می‌پذیرفتند و دانش را داده و حقایق دینی و معرفتی را با زبان ساده، با استدلال و طبق آیات قرآن در اختیار آن‌ها قرار می‌دادند، در روایت است که ایشان فرموده‌اند هر مطلبی را که گفتم و هر حدیثی را که نقل می‌کنم از من ریشه و مستند قرآنی آن را بطلبید.
این کارشناس ارشد قرآن حدیث تصریح کرد: ایشان حتی توانسته بودند چهره شیعه را که کمی خدشه‌دار شده بود و خفقان به وجود آمده را زنده کنند، مذهب شیعه که یادگار رسول خدا(ص) و امام علی(ع) بود با همت امام محمدباقر(ع) و پس از آن با تلاش امام صادق(ع) پایه‌گذاری و تقویت شد، ایشان شاگردان زیادی را تربیت کرده و آموزش داده بودند و همچنین در آن خفقان و شرایط با دشمنان خود مناظرات و بحث‌های علمی برگزار می‌کردند و در این مناظرات موفق و سربلند می‌شدند.
غلامی افزود: از خصوصیات اخلاقی امام محمدباقر (ع) طبق روایات می‌توان به گشاده‌رویی، راست‌گویی و صداقت، عبادت‌های نیمه‌شب و حتی کسب‌وکار و امرار و معاش، تربیت فرزندانی چون امام صادق(ع) و انتقال علم خود به ایشان اشاره کرد، بیشترین کتب علوم حدیثی به امام صادق(ع) بازمی‌گردد و ایشان راه پدر را ادامه داده بودند، ریشه و اساس این علم و کتب حدیثی که برای ما باقی‌مانده به زمان امام محمدباقر(ع) و امام صادق(ع) و به اصطلاح دوره صادقین بازمی‌گردد.
این مدرس دانشکده علوم قرآنی گفت: تأثیر امام محمدباقر(ع) در گسترش علم کاملاً واضح و آشکار است، تا دوره ایشان جلساتی که برای یاران برگزار می‌شد، مخفیانه بود اما در زمان امام محمدباقر(ع) میزان خفقان کمتر شده و ایشان جلسات را علنی برگزار می‌کردند و حدیث و تفسیر قرآن را برای شاگردان بیان می‌کردند، جلسات خصوصی نیز به دلیل سطح علمی و فهم و علاقه متفاوت برخی شاگردان در منزل بوده است، یاران نیز سخنان این امام بزرگوار را یادداشت کرده یا به حافظه می‌سپردند.
وی بیان کرد: امام محمدباقر(ع) در جلسات عمومی و علنی مباحث علمی را شفاف‌سازی می‌کردند و حقیقت‌جویی را با احادیث و سخنرانی‌هایشان همراه می‌کردند، به همین دلیل تشیع بار دیگر روی خود را نشان داد و مردم، حتی همان فرقه‌هایی که منحرف شده بودند به تشیع روی آوردند.
انتهای پیام
