به گزارش ایکنا، شب سوم از مراسم سوگواری ماه محرم با سخنرانی حجتالاسلام والمسلمین محمدباقر علوی تهرانی در مسجد حضرت امیر(ع) برگزار شد که گزیده آن را در ادامه میخوانید.
بحث ما پیرامون پاسخ به یک مسئله است. اینکه گفتیم امام حسین(ع) دینی را که اسیر دست اشرار بود نجات دادند و در این نجات دادن موفق هم شدند. حقیقت آن دین چیست؟ واقع مطلب این است که امام چه چیزی را نجات دادند. برای پاسخ به این مسئله باید رابطه بین آنچه ما دین میپنداریم و آنچه حقیقتا دین است پیدا کنیم و برای این مسئله من شروع کردم به بیان نکاتی در این زمینه تحت عنوان جایگاه اهل بیت(ع) در نظام خلقت. اگر این را حل کیم بقیه مسائل خود به خود حل میشود. در توضیح این مسئله عرض کردم بر اساس روایات اگر کسی مناسکی را انجام دهد مثلا نماز بخواند، روزه بگیرد، حج به جای آورد، آن هم نه یک روز و دو روز بلکه هزار سال، ولی ولایت اهل بیت(ع) نباشد خداوند قبول نمیکند. این یکی از مراتبی است که اهل بیت(ع) دارند.
مرتبه دومی که دیشب بیان کردم این بود که عدهای از مسیحیان پس از رحلت پیامبر(ص) وارد مسجد شدند که داستان آن گذشت ولی تیترش این بود که در کتب ادیان گذشته دلیل حقانیت پیامبر اسلام و دلیل بر حق بودن اسلام را خلیفه رسول خدا معرفی کردند. وقتی مسیحیان خدمت امیرالمومنین(ع) رسیدند و دیدند ایشان پاسخ تمام سوالاتشان را داد گفتند دین اسلام حق است. پس تایید بر صحت رسالت پیامبر(ص)، خلیفه ایشان است. این جایگاه امیرالمومنین(ع) و فرزندان ایشان است.
سومین مرتبهای که میخواهیم بیان کنیم این است که اهل بیت(ع) و خود پیامبر(ص)، علت آفرینش نظام خلقت هستند. در این زمینه حدیث در منابع شیعه بسیار زیاد است ولی تعمدا از منابع عامه استفاده میکنم راوی حدیث هم ابوهریره است. زمانی که حق تعالی جناب آدم را خلق کرد و روح را در آن دمید، آدم در سمت راست عرش الهی پنج حقیقت مبهم و غیر واضح نورانی دید که در حال رکوع و سجده بودند. آدم به حضرت حق عرض کرد آیا قبل از من کسی را از گل خلق کردی؟ حضرت حق پاسخ داد نه، تو اولین موجود گلی هستی. آدم گفت پس این پنج حقیقتی که شبیه من هستند چه هستند؟ خداوند فرمود اینها پنج نفر از فرزندان تو هستند اما اگر اینها نبودند تو را هم خلق نمیکردیم. اهل بیت(ع) علت آفرینش هستند. حضرت حق در ادامه فرمود اینها تجلی پنج اسم از اسامی من هستند. اگر اینها نبودند بهشت و جهنم را هم خلق نمیکردم، عرش و کرسی را هم خلق نمیکردم، آسمان و زمین و ملائکه و انس و جن را هم خلق نمیکردم. اسم من محمود است و این محمد(ص) است، من عالی هستم و این علی(ع) است، من فاطرم و این فاطمه(س) است، اسم من احسان است و این حسن(ع) است و اسم من محسن است و این حسین(ع) است.
در ادامه روایت آمده است قسم میخورم به عزتم هیچ کس به قیامت نمیآید که به اندازه سنگینی دانه خردل، بغض این خاندان را داشته باشد مگر اینکه او را وارد جهنم کنم و به هیچ کس هم جواب نمیدهم. اینها منتخبین من هستند، نجات به واسطه اینها است، هلاکت به واسطه اینها است. آدم هر وقت با من کار داشتی من را به این اسامی قسم بده. این جایگاه این خانواده در نظام هستی است. هر کس وابسته اهل بیت(ع) باشد نجات پیدا میکند. ما وابسته به اهل بیت(ع) هستیم، فقط مراقب باش دستت از دست اهل بیت(ع) جدا نشود. مراقب باش دنیا حواست را پرت نکند. مراقب باش زرق و برق دنیا دستت را از دست امام حسین(ع) جدا نکند.
خداوند در این حدیث فرمود هر کس با من خدا کار داشت به واسطه اهل بیت(ع) بیاید. دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد. هیچ وقت برای اجابت دیر نیست. اجابت دعا همان وقت درست است که خدا اجابت میکند. اینکه خدا آدم را خلق کرد و ایشان قبل از خودش دید پنج نفر خلق شدند، مقصود، تقدم زمانی نیست که اهل بیت(ع) قبل از آدم خلق شده باشند بلکه این تقدم، تقدم شرافت است و برتری و علو مقامی است یعنی مقام ایشان از آدم بالاتر است.
در روایتی دیگر میخوانیم عالم ارواح قبل از اجساد خلق شد و بلندمرتبهترین و با شرافتترین ارواح، ارواح پیامبر(ص) و علی(ع) و فاطمه(س) و فرزندان ایشان بودند. بعد میفرماید این برتری به تمام ذرات مخلوقات من رسوخ پیدا کرده است. این تقدم شرافتی باعث یک تقسیمبندی میشود. در قرآن میخوانیم که ما امانتمان را به آسمان و زمین و کوهها عرضه کردیم، با تمام استواری ابا کردند از پذیرفتن، ولی انسان آن امانت را پذیرفت. آن امانت چه بود؟ ولایت و امامت اهل بیت(ع). این امانت عامل تقسیمبندی است کسانی که این امانت را پذیرفتند جزء مقربین شدند کسانی که نپذیرفتند غیر مقرب شدند.
انتهای پیام