تعبیر «حج نیمه‌تمام» برای امام حسین(ع) اصلاً معنا ندارد
گروه معارف ــ محمدرضا سنگری درباره شبهه حج ناتمام امام حسین(ع) گفت: حضرت اباعبدالله(ع) پیش از این حج (حج سال ۶۰)، بارها حج گزارده‌اند؛ یعنی حج حضرت اباعبدالله الحسین(ع) حج تمتع نیست که ما تصور کنیم حج ایشان نیمه ماند و تعبیر حج نیمه‌تمام برای حضرت اباعبدالله(ع) اصلاً معنا ندارد.
یکی از شبهاتی که درباره حج حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در سال 60 مطرح است، ناتمام رها کردن حج از سوی امام است.
دکتر علی شریعتی در کتاب حج این موضوع را با این نوشتار بیان کرده است: «حسین یک درس بزرگتر از شهادتش هم به ما داده است و آن نیمه‌تمام گذاشتن حج و به سوی شهادت رفتن است؛ حجی که همه اسلافش، اجدادش، جدش و پدرش برای احیای این سنت، جهاد کردند. این حج را نیمه‌تمام می‌گذارد و شهادت را انتخاب می‌کند؛ مراسم حج را به پایان نمی‌برد، تا به همه حج گزاران تاریخ، نمازگزاران تاریخ، مؤمنان به سنت ابراهیم، بیاموزد که اگر امامت نباشد، اگر رهبری نباشد، اگر هدف نباشد، اگر حسین نباشد و اگر یزید باشد، چرخیدن بر گرد خانه خدا، با خانه بت، مساوی است. در آن لحظه که حسین، حج را نیمه‌تمام گذاشت و آهنگ کربلا کرد، کسانی که همچنان به طواف – در غیبت حسین – ادامه دادند، مساوی هستند با کسانی که در همان حال، بر گرد کاخ سبز معاویه در طواف بودند، زیرا، شهید که حاضر است، در همه صحنه‌های حق و باطل، در همه جهادهای میان ظلم و عدل، شاهد است ، حضور دارد ، می‌خواهد با حضورش این پیام را به همه انسانها بدهد که: وقتی در صحنه نیستی، وقتی از صحنه حق و باطل زمان خویش غایبی، هر کجا که خواهی باش!»
این موضوع باعث شده که این سؤال برای بسیاری از افراد مطرح باشد که آیا به راستی امام حسین(ع) حج خود را ناتمام گذاشته و به سمت کوفه حرکت کردند؟ متن زیر پاسخ محمدرضا سنگری، نویسنده کتاب «آینه‌داران آفتاب» و محقق عاشورایی به این پرسش است:
محمدرضا سنگری، مؤلف و پژوهشگر عاشورا، در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان، گفت: موضوع حج حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بارها مورد بحث قرار گرفته و به فراوانی اختلاف‌نظرهایی درباره آن مطرح شده که عمدتاً ناشی از این است که به چند مسئله دقت نکرده‌اند.
نکته اول این است که حضرت اباعبدالله(ع) پیش از این حج (حج سال 60)، بارها حج گزارده‌اند. بنابراین این حج، حج واجب برای ایشان نیست؛ یعنی پیش‌تر حج واجب خود؛ یعنی حج تمتع به جا آوردهاند. اما وقتی حضرت دارد این حج را به جا می‌آورد. البته هنوز روز هشتم ذی‌الحجه است؛ یعنی یوم‌الترویه است، در جریان طواف متوجه می‌شوند، زیر احرام شمشیر بسته‌اند و قصد قتل امام را در طواف دارند. امام در این موقعیت حج خود را به عمره مفرده تبدیل می‌کند و بعد خود را از طواف خارج می‌کند و این هیچ مسئله‌ای نیست، یعنی حج حضرت اباعبدالله الحسین(ع) حج تمتع نیست که ما تصور کنیم حج ایشان نیمه ماند. اصلاً نیمه تمام گذاشتن حج در این موقعیت بی‌معناست.
حضرت اباعبدالله(ع) قبلاً حج‌شان را به جا آورده و حداقل ده بار در فاصله بعد از شهادت امام حسن مجتبی(ع) حضرت حج گزاردند. همین دعای عرفه که روز عرفه خوانده می‌شود، در سال 60 توسط حضرت خوانده نمی‌شود. چون حضرت پیش از عرفه از مکه خارج شده‌اند؛ یعنی هشتم ذی‌الحجه روز حرکت حضرت اباعبدالله برای خروج از مکه و رفتن به سمت کربلاست.
بنابراین دعای عرفه حضرت اباعبدالله(ع) قطعاً قبل از سال 60 هجری است. امام حسین(ع) پیش‌تر حج خود را به جا آوردهاند و تعبیر حج نیمه‌تمام برای حضرت اباعبدالله(ع) اصلاً معنا ندارد.
انتهای پیام
