روایت دلروشن پارسای حافظ
احمد پارسا سال ۱۳۶۱ در شهرستان بروجرد متولد شد. با توجه به نابینایی ناگزیر از خواندن دروس با خط بریل بود که در بسیاری از شهرها به سختی پیدا میشد، برای همین بود که به همراه خانواده به تهران آمد. احمد تا دیپلم در مدرسه شهید محبی به تحصیل ادامه داد و با توجه به سختی تحصیل با خط بریل قصد داشت تا درس را رها کند، اما رفتوآمدهایش به کتابخانه رودکی که محلی برای گردهم آمدن نابینایان است، باعث شد تا به احمد پیشنهاد شود تا ویرایش کتابها برای چاپ را بر عهده بگیرد، منتهی با این شرط که مدرک کارشناسی داشته باشد و این انگیزهای شد تا ادامه تحصیل را جدی بگیرد. احمد برای به دست آوردن این فرصت شغلی سختیهای تحصیل آن هم در مقطع دانشگاهی را به جان خرید و سال 91 موفق به اخذ مدرک شد. وقتی با شوق و ذوق مدرک را به کتابخانه میبرد که آنها میگویند که برای استفاده از این فرصت شغلی باید مدرک کارشناسی ارشد داشته باشد. احمد برای ادامه زندگی و امرار معاش به شغل دستفروشی روی میآورد. در ابتدا در مترو شروع به کار میکند، اما به علت افتادن در ریل و منع مسئولین مترو به دستفروشی افراد نابینا، به علت کشته شدن و خطرات آن، در سامانه اتوبوسهای تندرو خط خاوران-آزادی مشغول به کار میشود.
۱۳۹۸/۰۲/۰۸ - طاهره بابایی