اثبات مناقب بهشتی از راه بیان عقوبت دوزخ + فیلم

خداوند با این هدف به عذاب جهنم اشاره می‌کند که اگر انسان می‌خواهد از این عذاب خلاص شده و به رحمت و نعمت دست پیدا کند و اگر می‌خواهد از جهنم به بهشت برود، باید به نقطه مقابل آن که عذاب جهنم است، متوجه باشد.

به گزارش ایکنا، کریم دولتی؛ مدرس پیشکسوت قرآن در ۱۴ درس‌گفتار که به همت ایکنا تولید شد با اشاره به نکات تدبری در آیات سوره مبارکه «الرحمن»، دقت در برخی از نعمات الهی اشاره شده در آن را مورد تأکید قرار داده است.

در ادامه متن و فیلم یازدهمین درس‌گفتار از این مجموعه را مشاهده می‌کنید.

بیشتر بخوانید؛

«بسم الله الرحمن الرحیم.

در سوره مبارکه «الرحمن» خدای متعال بخش قابل توجهی از آیات را به بیان جهنم و عذاب‌های خودش اختصاص داده است. البته طبیعی است که اینجا این پرسش به ذهن برسد که چرا با وجود آنکه ۳۱ مرتبه در این سوره فرموده: «فَبِأَيِّی آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ» پس چرا اینچنین از جهنم یاد می‌کند؟ چرا که توقع به طور معمول این است که خدا از خوبی‌ها بگوید.

باید توجه داشت که اینجا نکته بسیار ظریفی وجود دارد و آن اینکه اگر خدا بخواهد زیبایی بهشت را بیان کند یا اگر بخواهد عظمت نعمت‌ها و رحمت‌های خودش در دنیا و آخرت را به ما گوشزد کند، گاهی این امر با متوجه کردن به نقطه مقابل آن است که برجسته‌تر و روشن‌تر می‌شود، یعنی زمانی که خدا عذاب را ذکر می‌کند به این معنی است که انسان، اگر تو می‌خواهی از این عذاب خلاصی پیدا کنی و به رحمت و نعمت دست پیدا کنی و اگر می‌خواهی از جهنم به بهشت بروی و اگر می‌خواهی زیبایی بهشت را درک کنی، باید به نقطه مقابل آن را متوجه باشی که عذاب جهنم است.

درست در این قسمت از سوره «الرحمن» این آیه وجود دارد که می‌فرماید: «يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَام» به آن معنا که انسان‌های مجرم در اشکال مختلف، اجزا و اعضایشان عذاب الهی می‌کشند و اینها در چهره‌شان کاملاً هویداست، یعنی آدم اگر در این دنیا زندگی کرده و کاری انجام داده و حرکت کند، آن زمان است که بازشناسی حقیقت وجودی او کار چندان سختی نیست و فقط کافیست که انسان آن حرکت صحیح را انجام دهد تا این امر خود به خود دیگر آثار زیبا‌رویی را در چهره او مشخص خواهد کرد و اما در نقطه مقابل کافی است تا انسان خلاف دستورات الهی عمل کند و در بارگاه الهی جرم مرتکب شود، آن زمان است که این آدم با همان جرم و گناهی که مرتکب شده است، نشان‌دار می‌شود.

در روز قیامت این آدم‌ها از روی همان چهره‌هایشان از یکدیگر جدا می‌شوند و گناهکاران را وارد عذاب الهی می‌کنند، اما نکته ظریف دیگری که وجود دارد این است که چرا اول جهنم و عذاب الهی مطرح می‌شود؟ این امر به خاطر این است که عموم انسان‌ها دچار بیم و واهمه شوند که این امر آنها را از کارهای بد و گناهان باز می‌دارد.

امیدواریم که ان‌شاءالله خدای متعال به ما معرفتی عنایت کند که هم حقیقت عذاب و هم حقیقت نعمت‌های بهشتی را درک کنیم و در مسیر دستیابی به رضوان الهی گام برداریم. خدا یار و نگهدارتان.»