امام حسین(ع) در روز اول محرم با سپاه حر دیدار کرد و حر و سپاه او توسط امام از آب سیراب شدند. نقل شده که ظاهراً در اول محرم بوده که کاروان حسینی در حرکت بودند و امام(ع) در صبحگاه دستور دادند که ظروف و مشکها را پر از آب کنید، حرکت کردند، ناگهان یکی از یاران امام با صدای بلند تکبیر گفت و ندا داد که از دور نخلستانی پیداست.
عدهای گفتند نخلستان نیست گوشهای اسب از دور چنان مینماید که نخل است. آنها نزدیک شدند تعداد هزار سواره نظام به فرماندهی حر، مأمور از طرف عبیدالله بن زیاد. امام به یارانش فرمود: از آنها پذیرایی و آنها را که تشنهاند سیراب کنید.
تا روز دوم، حر اصرار داشت حضرت را همراه کاروان به سوی کوفه ببرد، بین امام و حر گفتوگوهایی صورت میگرفت و امام(ع) وقت نمازها، نماز را اقامه میکرد و سپاه حر نیز با حضرت و به اقتدا به امام، نماز جماعت میخواندند.
بدین ترتیب امام پس از نماز ظهر و عصر بر آنها موعظه و اتمام حجت میکرد. حر نیز به خواسته و مأموریت خود پافشاری میکرد اما امام(ع) از قبول درخواست او امتناع میکرد. حر به امام عرض کرد که در این واقعه اگر بر مخالفت اصرار و پافشاری کنی، تو و همراهانت کشته میشوید.
در مسیری که امام از مکه حرکت کرد روز هشتم ذیالحجه تا رسیدن به کربلا با افراد و کاروانهای مختلفی دیدار و ملاقات داشت. از جمله این دیداردها دیدار با عبدالرحمن حر بود که امام از او خواست به کاروان کربلا بپیوندند او امتناع کرد و اسب خود را به امام پیشکش کرد. حضرت امتناع از قبول کرد.
در آخر شب جوانان را دستور داد تا مشکها را پر از آب کنند، سپس دستور داد از منزل قصر بنی مقاتل حرکت کنند حرکت کردند، حضرت بر پشت اسب خود چرتی زد، و بیدار شد و فرمود «انا لله و انا الیه راجعون» دوبار کلمه استرجاع بر زبان آورد، در این حال فرزندش علی اکبر به پیش او آمد و علت را پرسید.
بصیرت؛ آغاز توبهحجتالاسلام کریم حسنی، معاون پژوهش حوزه علمیه امام صادق(ع) زنجان در گفتوگو با
ایکنا، ضمن تسلیت بهمناسبت فرا رسیدن ماه محرم؛ ماه خون و قیام، اظهار کرد: بر اساس روایت معروف از امام رضا(ع)، ایشان وقتی که محرم میشد، پیوسته در حال غم بودند و در روز عاشورا سراسر گریان میشدند.
وی یادآور شد: آقا میرزا جواد ملکی تبریزی نیز در کتاب خود مطالبی را نوشته که مضمون آن اینچنین است که شیعیان باید اندوه را در دل خود احساس کنند، مانند کسی که عزیزی از دست داده است و هر روز بهویژه در دهه اول محرم، زیارت عاشورا را بخواند.
معاون پژوهش حوزه علمیه امام صادق(ع) زنجان ابراز کرد: امام حسین(ع) زمانی که از مکه خارج شد و در دهه اول محرم به شهادت رسید، ۳۲ روز طول کشید و یک ماه قبل از آن هم ۲۸ رجب از مدینه خروج کردند؛ از آنجایی که احتمال میدادند در مکه ترور شوند، و برای اینکه خانه خدا به خون آلوده نشود حج واجب را به حج عمره تبدیل کردند و از مکه خارج شدند.
این کارشناس دینی بیان کرد: امام در این 32 روز در ۲۵ منزلگاه توقف کرد، اتفاقاتی در این منزلگاهها افتاده که سرانجام کاروان کربلا جلوی او را گرفتند و کش و قوسهایی اتفاق افتاد.
وی در مورد شخصیت حر ابراز کرد: حر زمانی فرمانده سپاه بود و در ابتدا فکر میکرد که این کار به صلح و سازش میانجامد و تصور نمیکرد سرانجام کار به کشتار فرزند رسولالله(ص) برسد، اما زمانی که به جنگ و درگیری پی برد و قضیه را فهمید، منقلب شد و توبه کرد.
حسنی گفت: داستان حر این موضوع را نشان میدهد که در توبه برای کسانی که عقب ماندند باز است؛ کسی که سرلشکر سپاه بود و جلوی امام را سد کرد در نهایت وقتی بصیرت یافت، توبه کرد.
انتهای پیام