درس‌هایی از سیره امام موسی کاظم(ع)
کانون خبرنگاران نبأ ــ ابن اثیر، عالم متعصب اهل تسنن گفت: امام موسى بن جعفر(ع) بدان جهت كاظم(فرو برنده غضب) نام گرفت كه همواره به كسانى كه به او بدى میکردند، نيكى می‌کرد، اين سيره و عادت هميشگى وى بود.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، بیستمین روز ماه ذی الحجه مصادف است با سالروز ولادت امام کاظم(ع) برابر با امروز، 31 مرداد که در سال ۱۲۸ هجری به وقوع پیوست، امامی که بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام صادق(ع) در سن ۲۰ سالگی به امامت رسید و مدت سی و پنج سال زعامت شیعیان را به عهده داشت و هم عصر با چند خلیفه عباسی یعنی هارون، منصور، هادی و مهدی این مدت را سپری کرد.
امام کاظم(ع) در طول مدت امامت خود چون مصادف با آغاز به قدرت رسیدن عباسیان بود و خفقان شدیدی بر دوستداران اهل بیت(ع) سایه افکنده بود، تصمیم به تقیه گرفتند یعنی واقع را به شکل دیگری به مردم نشان دادند.
البته این امر به خاطر محفوظ ماندن جان ایشان بود چراکه خلفای عباسی منتظر اقدامی بودند تا حضرت را به شهادت برسانند، حضرت رعایت تقیه را حتی به شاگردان و دوستداران خود توصیه میکردند که به عنوان نمونه به علی بن یقطین که از شاگردان خاص بود و در درگاه حکومتی مشغول به فعالیت بود، فرمود به شکل اهل تسنن وضو بگیر زیرا اگر خدمتگزاران خاندان عباسی بفهمند تو از دوستداران ما هستی و شیعه به حساب می‌آیی تو را به قتل خواهند رساند.
ذکر این نکته ضروری است که این مدارای ظاهری و عملی امام نسبت به خلفای عباسی به معنی اطاعت کامل از آنان نبود بلکه در موارد بسیاری به شکلهای مختلف نسبت به حکومت‌داری آنان معترض بودند، نمونه اول وقتی مهدی عباسی تصمیم به پرداخت رد مظالم گرفت، حضرت خطاب به او فرمود مهمترین رد مظالم بازگرداندن فدک به ما اهل بیت(ع) است و حدود آن معادل مقر حکومتی شما عباسیان است و با این کار اعتراض خود را به او اعلام داشت که شما حق ما را غصب کرده‌اید.
نمونه دیگر جریان صفوان جمال(صاحب شتر های فراوان) و هارون عباسی بود که وقتی شترهای خود را به او برای عزیمت به حج اجاره داد و به همراه آنها غلام خود را فرستاد حضرت او را فراخواند و به او فرمود تو همه کارهایت مورد رضای ما است مگر این کارت که شتر های خود را به چنین شخصی اجاره داده‌ای و دلیل زشتی کارت هم اینکه از خدا می‌خواهی او سالم برگردد و شتران تو را سالم تحویل تو دهد لذا هر کسی راضی به زنده ماندن چنین ظالمانی باشد در واقع جزیی از آنهاست و در جهنم با آنها خواهد بود! او متنبه شد و وقتی کاروان هارون برگشت تمام شترانش را فروخت و پیری و بی حالی را عامل این امر معرفی کرد و البته مورد مذمت شدید هارون قرار گرفت.
نکته مهم از زندگانی امام کاظم(ع) که می‌شود از آن درس زندگی گرفت و سرلوحه تربیتی خود قرار داد، تبیین لقب کاظم است که وقتی به دلیل اهدای چنین لقبی در روایات مراجعه می‌کنیم عظمت وجودی حضرت برای ما بیشتر می‌شود، نکته اول در این رابطه بیان ابن اثیر، عالم متعصب سنی است که گفته: امام موسى بن جعفر(ع) بدان جهت كاظم(فرو برنده غضب) نام گرفت، كه همواره به كسانى كه به او بدى میکردند، نيكى می‌کرد، اين سيره و عادت هميشگى وى بود.(كامل ابن اثير: ج۶، ص۱۶۴).
نکته دوم اینکه روایت شده روزی یکی از نوادگان خلیفه دوم در جمعی که آقا حضور داشتند به ساحت مقدس امیرالمومنین(ع) توهین کردند! حضرت عکس‌العملی نشان ندادند تا اینکه با تعدادی از یاران خود به زمین زراعی وی رفتند و با اهدای ۳۰۰ دینار هدیه‌ای بیشتر از برداشت او از محصولاتش را پرداخت کردند و همین امر سبب شد تا او در مقابل جمعیت فریاد خدا می‌داند رسالتش را در چه کسانی قرار بدهد لذا از دوستداران امیرالمؤمنین شد!
وظیفه ما دوستداران امام کاظم(ع) در سالروز ولادت ایشان حداقل این است که از خدا بخواهیم فروخوردگی غضب را به همه عنایت کند تا در مقابل ناملایمات در زندگی نسبت به همسر و فرزندانمان با عصبانیت رفتار نکنیم چرا که همین امر سبب خدشه‌دار شدن کانون گرم خانواده خواهد شد.
محمد ایمانی مهر
انتهای پیام
