از شب افطاری برای نوعروس تا مشایعت مبلغ دینی در استان مرکزی
گروه جامعه ــ یكی دیگر از آداب و رسوم رایج در استان مرکزی بردن «شب افطاری» برای نوعروس عقد كرده است كه در یكی از روزهای ماه رمضان، خانواده داماد از خانواده عروس می‌خواهند كه برای افطار چیزی آماده نكنند و آنان با مهیا كردن طبقی از غذا، شیرینی، زولبیا و یك هدیه مخصوص به منزل عروس می‌روند.
به گزارش ایکنا؛ استان مركزی در ایام پرفیض و برکت و معنوی رمضان حال و هوای دیگری دارد و مردم روزه دار این استان در ماه نزول قرآن با آداب و سنن و رسوم خاصی در ضیافت الهی حاضر می‌شوند.
كلوخ اندازان از جمله آئین‌های ویژه در این استان است که در بین خانواده‌های فراهانی و بخش‌هایی از استان مركزی مرسوم بود به نحوی كه معمولا در آخرین روز ماه شعبان، بزرگ هر فامیل اغلب به عنوان عصرانه آش رشته تدارك می‌دید و سایر اقوام با جمع كردن خویشان به دور هم، به میمنت ومباركی آمدن ماه میهمانی خدا جشن كوچكی را برگزار می‌كردند.
سنت دیرینه «اهو اهو» یكی دیگر از آداب متداول در استان مرکزی است كه شامگاه چهاردهم ماه رمضان، شب تولد امام حسن(ع) در روستای خورهه از توابع شهرستان محلات برگزار می‌شود. براساس این سنت قدیمی با تاریك شدن هوا نوجوانان و كودكان در دسته‌های مجزا به در خانه‌ها می روند و یكی از اعضای گروه كه از همه بزرگتراست با صدای بلند اشعاری را می خواند و دیگران با صدای بلند اهواهو می‌كنند.
این گروه‌ها معمولا به در منازلی می‌روند كه دارای فرزند خردسال پسر باشند و وقتی كه اشعار خوانده شد، معمولا پسر كوچك خانواده مقداری آجیل و تنقلات برای اعضای گروه می‌آورد و اگر پسر خانواده با تأخیر اقدام به آوردن تنقلات كند این گروه اشعارشان را كه حالتی فولكور دارند، تكرار می‌كنند.
از دیرباز طبخ انواع شیرینی‌های خانگی نظیر زولبیا و گوش فیل و فتیر توسط زنان كدبانو استان مرسوم بوده و این خوراكی‌ها به عنوان بخشی از طعام زینت بخش سفره‌های افطاری روزه داران این منطقه است. انواع نان به انتخاب افراد بر سر سفره‌ها در هر شهر وجود دارد ولی نان فتیر با طعم و عطر دلنشین نیم چاشت محبوبی است که در ماه رمضان کنار شیر داغ و خرما هم صرف می‌شود، انواع گوناگونی از این نان شیرینی محلی در بخش‌های مختلف ایران پخت می‌شود ولی معروف ترین آنها فتیر اراک است. فتیر از آرد، شکر، تخم مرغ و مواد دیگر تشکیل شده و مانند نان آن را در تنور پخت می‌کنند و البته انواع مختلفی از جمله کسمه و شیرمال دارد، این نان در روزگار گذشته با فرارسیدن عید نوروز به عنوان یک شیرینی برای پذیرایی پخت می‌شد و با توجه به علاقه مردم به این نان سنتی، پخت آن تا امروز ادامه داشته و یکی از سوغات‌های محبوب استان مرکزی و به ویژه شهر اراک است که در ماه مبارک رمضان مورد توجه جدی قرار می‌گیرد.
یكی دیگر از آداب و رسوم رایج در فراهان و سایر نقاط استان مرکزی بردن «شب افطاری» برای نوعروس عقد كرده است كه در یكی از روزهای ماه رمضان، خانواده داماد از خانواده عروس می‌خواهند كه برای افطار چیزی آماده نكنند و آنان با مهیا كردن طبقی از غذا، شیرینی، زولبیا و یك هدیه مخصوص به منزل عروس می‌روند.
آیین «الم ترانی» از جمله مراسم سنتی و مذهبی كهنی است كه در ماه مبارك رمضان در شهرستان ساوه برگزار می‌شود. این مراسم در شب‌های پایانی ماه مبارك رمضان به ویژه آخرین چهارشنبه این ماه بعد از اقامه نماز مغرب و عشا توسط عده ای ازجوانان و نوجوانان ساوجی برگزار می‌شود. شركت كنندگان دراین آئین كه تعدادشان به حدود ۱۰ نفر می‌رسد با اجتماع در مقابل خانه‌های خویشان و همسایگان به اجرای این برنامه می‌پردازند.
آنان هم صدا با هم اشعاری سرمی‌دهند و در ادامه نام یكی از فرزندان خانه‌ای كه در مقابل آن اجتماع كرده‌اند را به نیكی ندا می‌دهند. جوانان و نوجوانان شركت كننده درمراسم «الم ترانی» آنگاه با ذكراین گفته كه «یا ثواب، یا جواب» برای گرفتن انعام از صاحب خانه به انتظار می‌ایستند. دراین مرحله از برنامه الم ترانی، صاحب خانه با خوشرویی و گشاده دستی و تقدیم شیرینی و تنقلات و احیانا وجه نقد از جوانان و نوجوانان شركت كننده در مراسم به گرمی پذیرایی می‌كند.
بنابر این گزارش، بیدار كردن همسایگان، دوستان و خویشان به هنگام سحر یكی دیگر از سنت‌های رایج درمیان مردم استان مرکزی و دیگر شهرهای استان از جمله فراهان است.
كمک به مستمندان در ماه مبارك رمضان نیز نسبت به دیگر ایام سال فزونی یافته و افراد خیربه صورت وجه نقد، جنسی و یا بردن طعام به دستگیری افراد بی‌بضاعت می‌شتابند. معمولا بر سر سفره رمضان هر شهروند استان یكی از طعام‌ها شامل آش رشته، شله زرد، رنگینك، مسقطی، شیربرنج، خرمافتیر و نان كنجد زده یافت می‌شود.
در این میان باید به سنت اذان گویی بر بام نیز اشاره کرد؛ در بسیاری از مناطق استان مرکزی از جمله فراهان و شازند هنوز هم در برخی مناطق سنت اذان گویی بر بام رواج دارد و كسانی كه دارای صدایی خوش هستند با قرائت اذان و مناجات حال و هوایی روحانی را برای روزه داران ایجاد می‌كنند. در مناطق روستایی استان رسم بر این است كه روحانی اعزامی هر شامگاه بر سفره افطار یكی از اهالی میهمان می‌شود. در روز عید سعید فطر در اکثر مناطق استان به خصوص فراهان بزرگان روستا با حاضر شدن در مقابل محل استقرار مبلغ، او را با سلام و صلوات تا مسجد ده مشایعت می‌كنند.
انتهای پیام
