به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، شماره 46 فصلنامه تخصصی مطالعات قرآن و حدیث «سفینه» با درجه علمی-ترویجی ویژه قرآن منتشر شد.
در این شماره مطالب «خطابات قرآنی: خطاب خاص، مراد عام» نوشته محسن احتشامینیا، «باروری عقل از وحی» نگاشته شهابالدین ذوفقاری، «مطالعه تطبیقی آیه هفتم سوره آل عمران، از دیدگاه آیات: علامه طباطبایی، جوادی آملی و ملکی میانجی» اثری از محمدامین تفضلی، «عناصر داستانی و بررسی مفاهیم تربیتی قصه ذوالقرنین در قرآن کریم» تالیف صدیقه مهدویکنی و فهمیه میری، «شفاعت» نوشته آیتالله ملکیمیانجی، «میانی حجیت قرآن کریم در نظر مرحوم میرزا مهدی اصفهانی» نگاشته محمد بیابانیاسکویی، «نخستین قرآن چاپی سربی و نخستین قرآن چاپ سنگی در ایران» اثری از علی بوذری و «أطَیبُ فِی تفسیرِ سُورَةِ الحَمد و البَقَرَة» نوشته سیدهاشم حسینیتهرانی و محود ملکیتراکمهای را میخوانیم.
در چکیده «خطابات قرآنی: خطاب خاص، مراد عام» میخوانیم: برای شناخت دقیق هر دین، در وهله اول باید به متون اصلی و مقدس آن دین وراجعه نمود تا بتوان درک صحیحی از آن دین به دست آورد. یکی از مباحث مهم قرآنی بررسی خطابات قرآنی میباشد که از قدیم به انواعی تقسیم شده است، این مقاله در صدد است ضمن بررسی اجمالی انواع گوناگون خطابات قرآنی به این نکته بپردازد که تمامی خطابات عتاب آلود قرآن، اگر چه در ظاهر مخاطب آن شخص پیامبر گرامی اسلام (ص) است ولی در باطن طرف خطاب آن امت او میباشند و از خطابات عتاب آلود پیامبر گرامی اسلام همین ضرب المثل معروف «ایاک اعنی و اسمعی یا جاره» میباشد. مقاله حاضر به روش توصیفی-اسنادی با رویکردی تحلیلی و با استفاده از آیات و روایات اسلامی تنظیم شده است.
در چکیده «مطالعه تطبیقی آیه هفتم سوره آل عمران، از دیدگاه آیات: علامه طباطبایی، جوادی آملی و ملکی میانجی» آمده است، آیه هفتم سوره آل عمران به مبحث مهمی از مباحث علوم قرآنی اشاره دارد و مفسران غالبا در ذیل آن به بررسی محکو و متشابه میپردازند. آیتالله جوادی هم در تفسیر تسنیم بدان پرداخته است. و آراء و افکار خود را که غالبا وامدار المیزان است مطرح نموده و به شرح و بسطهایی پرداخته که این امر در برخی موارد، سبب بروز تضادهایی درون متنی شده است. در ادامه به بررسی دیدگاههای ایشان پرداته تضادیهای درونی آن را بیان نموده و آراء ایشان را با دیدی منصفانه توصیف و تحلیل مینماییم.
در مقاله «شفاعت» نویسنده ذیل آیه 48 سوره بقره در تفسیر منهاج البیان، معنای لغوی شفاعت و رابطه آن با توحید را بررسی کرده و مطالب تفسیر المنار در این زمینه را نقد میکند، پس از بررسی چند گروه آیات در مورد شفاعت نتیجه میگیرد که شفاعت نفی شده در قرآن مربوط به مشرکان است، و معنای صحیح شفاعت در فرهنگ قرآن و حدیث را روشن میسازد.
یادآور میشود، این فصلنامه به صاحبامتیازی موسسه فرهنگی نبأ مبین، مدیرمسئولی محمدحسین شهری و سردبیری منصور پهلوان این شماره خود را در 185 صفحه و مربوط به بهار 94 راهی بازار کرده است.