نگاهی به آئين سنتی ـ معنوی نيمه رمضان در محلات

گروه اجتماعی: سنت ديرينه اهو اهو يكی از آداب متداول در استان مركزی است كه شامگاه نيمه ماه مبارك رمضان و همزمان با شب تولد امام حسن(ع) در روستای خورهه از توابع شهرستان محلات برگزار می‌شود.

به گزارش خبرگزاری خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) شعبه مركزی، بر اساس اين سنت قديمی با تاريك شدن هوا نوجوانان و كودكان در دسته‌های مجرا به در خانه‌ها می‌روند و يكی از اعضای گروه كه از همه بزرگتر است با صدای بلند اشعاری را می‌خواند و ديگران با صدای بلند اهو اهو می‌كنند. اين گروه‌ها معمولاً به در منازلی می‌روند كه دارای فرزند خردسال پسر باشند و وقتی كه اشعار خوانده شد، معمولاً پسر كوچك خانواده مقداری آجيل و تنقلات برای اعضای گروه می‌آورد و اگر پسر خانواده با تأخير اقدام به آوردن تنقلات كند اين گروه اشعارشان را كه حالتی فولكور دارند تكرار می‌كنند.

در اين آئين سنتی نوجوانان روستا در دسته‌های چند نفری به در خانه اهالی رفته و يك ترانه فولكوريك(عاميانه) اجرا می‌‌كنند آن‌ها كوچك‌ترين فرزند پسر خانواده را مورد خطاب قرار داده و ترانه را به نام او می‌خوانند و در انتها صاحب‌خانه مقداری آجيل، شيرينی، پول و يا چيزهای ديگر به آن‌ها می‌دهد در اين شب تمامی خانواده‌ها منتظر هستند تا دسته‌های مختلف به در خانه آن‌ها بروند.

فلسفه وجودی اين مراسم در واقع نوعی شادباش و تبريك تولد امام حسن مجتبی(ع) است كه به‌منزله فال نيك گرفته می‌شود و نوجوانان روستا به‌صورت سمبليك به درب خانه‌های اهالی رفته و ترانه را به نام كوچك‌ترين فرزند پسر خانواده می‌خوانند اين موضوع بيانگر پيوند ميان مذهب تشيع و شادی مردم با شادی اهل بيت با آئين‌ها و ادبيات شفاهی ايرانی است كه در مراسم اهو اهو جلوه‌گر شده است.

هدف از برگزاری اين مراسم بزرگداشت امامان شيعه در ماه رمضان و تقويت نوعی وحدت گروهی ميان اهالی روستاست.

با گذشت ساليان سال اين مراسم و كمرنگ شدن مراسم سنتی قديمی كه در ايران رخ داده؛ اما مراسم اهو اهو همچنان در خورهه به قوت خود باقی است.

روستای خورهه، يكی از تاريخی‌ترين نقاط استان مركزی است و پيشينه سكونت در آن بر اساس شواهد يافت شده از محوطه پيش از تاريخی شهرياری در نزديكی خورهه به هزاره دوم پيش از ميلاد می‌رسد. همچنين يكی از معدود آثار معماری دوره اشكانی، در مرزهای امروزی ايران با نام محوطه اشكانی خورهه كه هم اكنون بقايای معماری آن از جمله دو ستون با سرستون‌های به سبك ايونيك برپاست در اين روستا قرار دارد.

يادآور می‌شود، اين آيين سنتی به‌عنوان يكی از آثار معنوی استان مركزی در فهرست آثار معنوی كشور به ثبت رسيده ‌است.